Natuur Update 18: 28-09-20 t/m 04-10-20

Algemeen

September is op z’n eind gekomen en we kunnen terugkijken op een heerlijke tweede lente. Echter, zoals het er nu uitziet, die is nog niet voorbij.  

In de grafiek die de gemiddelde gras- en gewasgroei van 2020 aangeeft, is te zien dat de donkergroen gestippelde lijn nog steeds stijgt. De temperaturen tezamen met de neerslag dragen bij aan een prachtig najaar. Waar we vorig jaar al begonnen aan de langzame maar zekere aftocht de winter in, is het dit jaar net wat groeizamer. Dat zien we ook aan alle planten die het er nog op wagen om tot bloei te komen. 

Alles in de natuur voegt zich naar deze kosmische dans. De zon, de maan, de aarde en wie weet welke andere hemellichamen, zorgen tezamen voor deze dans des levens. Juist in deze periode in tijd lijkt het nog belangrijker dan tevoren om te begrijpen waar wij deel van uitmaken. Het overlappende systeem, de hedendaagse samenleving, laat ons zien dat de verbinding met de natuur en de kosmos niet meer in stand is. Er wordt gesproken over een tweede C-golf en dat die nog velen malen erger is dan de eerste.

Lieve mensen, ik hoef jullie nu vast niet meer te vertellen dat dit in de natuur niet bestaat. Dit is niet hoe het complexe proces des levens werkt. Een grotere tweede golf kan alleen op papier worden gecreëerd oftewel op de platte aarde. Eenieder die bewust deel uitmaakt van het echte leven, heeft nooit last van een sterkere of hogere tweede golf. In de grafiek kunnen we wel opmerken dat de tweede golf verschillende karakteristieken heeft. Het ene jaar is hij/zij net wat hoger, het andere jaar begint hij/zij wat sneller en ga zo maar door. Dat weten we onbewust ook, want we hebben het immers ons hele leven al (on)bewust meegemaakt. Wat nu lijkt te gebeuren is dat er voor gekozen wordt ons onderbewustzijn te overrulen met allerhande bangmakerij. Een bewezen techniek om ervoor te zorgen dat we niet meer helder (bewust en onbewust gecombineerd) nadenken.

We weten allemaal dat angst een slechte raadgever is, maar waarom wordt er dan aangestuurd op paniek? Lieve medemensen, de paniek is niet nodig en wel om deze reden: De natuur liegt nooit! A4tjes gemaakt van dode bomen misschien wel, maar de natuur zelf nooit. Wij werken daarom ook hard om een band op te bouwen met iemand (de natuur is ook een bewustzijn) die niet tegen ons zal liegen. Zij is er niet op uit een eigen agenda verborgen te houden. Zij is altijd transparant, maar niet altijd te begrijpen. Net als Gandalf uit de boeken van Tolkien. Gandalf was er niet op uit om de ringdrager te bedriegen, maar hij was soms moeilijk te begrijpen omdat hij in raadsels spreekt. De natuur praat ook met ons, ze laat alles weten als wij de tijd en moeite nemen haar taal (zonder Babylonische spraakverwarringen) te leren. Zelfs bij de ergste rampen die de natuur kent, is er een mogelijkheid om dit vooraf te weten te komen en daarmee tijd genoeg om te vluchten. Het is bijzonder dat er nooit dieren sneuvelen tijdens een aardbeving? Zij weten/voelen vaak een aardige tijd van tevoren dat deze komt en maken dat ze wegkomen. 

Ik wilde dit gewoon graag met jullie delen vlak voordat de aardbeving op de platte aarde los gaat barsten. Nog een belangrijke les uit het voorgaande is dat de natuur er niet op uit is om ons in de weg te zitten en ons van deze planeet te jagen met een “beestje” van nog geen nanometer. Iedereen die de natuur snapt, weet dat Moeder Aarde het beste met ons voorheeft. Waarom zou je anders volgend jaar vijftig pompoenen kunnen zaaien uit de restjes van pompoenen die de afgelopen maand zijn geoogst? In tegenstelling tot de GMO zaden die bewust niet vruchtbaar zijn gemaakt en dus geen (werkend)zaden bevatten die je kunt herplanten. 

Denk er maar eens over na en laat de angst en de paniek los, die is echt nergens voor nodig. Tenzij je het fijn vindt hoe de zaken er nu voor staan op de platte aarde. Tenzij je het idee hebt dat er transparantie is over wat zich afspeelt. Tenzij je diep van binnen voelt dat dit is wat je hoort te doen. 

De keus is altijd aan jou.

Migratie, gras- en gewasgroei

Hierboven wederom het wekelijkse overzicht aangevuld met de totalen van de maand september. Het gras is nog redelijk aan het groeien met een gemiddelde van 1,6 cm. Dit komt mede door de prima temperaturen in combinatie met de mooie hoeveelheid aan neerslag. Alles bij elkaar een fijne week voor de gewassen op de weides. De plannen die we gemaakt hebben voor wat betreft de migratie snelheid lijkt onder deze omstandigheden gunstig uit te pakken. Dat wil zeggen dat we niet hoeven te vertragen omdat de grasgroei nu hoger uitkomt dan we voorspelden.

Dit is de situatie die wij proberen te creëren, want dan blijf je aan de positieve kant van het spectrum. Als je keer op keer te hoog inzet en daardoor teveel dieren aanhoudt dan hebben niet alleen de dieren er uiteindelijk last van, omdat er minder te foerageren is dan verwacht, maar het is ook minder prettig voor de weide omdat de gewassen dan lager worden afgegraasd dan gewenst. Elke migratie precies op het balans punt uitkomen is niet het doel. Wij kiezen ervoor om net iets voor de balans uit te komen waarbij we net iets teveel gewassen hebben ten opzichte van de hoeveelheid dieren. Zo is er altijd genoeg of zelfs iets teveel.

Het is geen ramp om wat gewassen onaangetast achter te laten als we opschuiven naar het nieuwe verse stukje. Die gewassen komen in tegenstelling tot de afgegraasde gewassen sneller in zaad, maar dat is voor een veel andere dieren juist fijn. We proberen rekening te houden met het grotere geheel door te kijken naar alle losse componenten die daar deel van uitmaken. Een homogene op dezelfde hoogte afgekloven weide is niet rekening houden met het grotere geheel. Nergens in de natuur gebeurt dit, enkel op de weides waar de mens invloed heeft. Er zijn veel insecten- en vogelsoorten die belang hebben bij gewassen die mogen bloeien en uiteindelijk in het zaad komen, dat het veel voeldoening geeft ook aan hen te denken.

Sommige mensen vragen wat we nu precies doen, of wij varkens houden bijvoorbeeld. Dan kunnen we daar maar deels antwoord op geven. Aan de ene kant lopen er inderdaad varkens in het stukje natuur, maar zij zijn een klein onderdeel. Beter is te zeggen dat wij Natuur houden en proberen alle lokale facetten van haar te begrijpen en daarmee samen te werken. Dan kom je al snel tot de conclusie dat je in een weide niet enkel grassen nodig hebt, maar een heel scala aan gewassen die men tegenwoordig als onkruiden ziet. Wij weten inmiddels dat juist onkruiden van enorm belang zijn voor het geheel. Onze voorouders begrepen dit volkomen, want zij waren zelf ook afhankelijk van deze onkruiden voor hun welzijn.

Een groot deel van de hedendaagse medicijnen zijn chemische kopieën van de van nature aanwezige stoffen in de onkruiden om zich zo te beschermen tegen bijvoorbeeld vraat. Je kunt echter de van nature aanwezige planten niet patenteren om er vervolgens geld aan te verdienen. Dus wordt er aan de ene kant gewerkt aan het genetisch aanpassen van deze planten zodat ze wel te patenteren zijn en aan de andere kant worden de heilzame stofjes uit deze onkruiden synthetisch vervaardigd zodat ze gepatenteerd verkocht mogen worden.

Wat zegt dit ons? Wat er was, hoe onze voorouders en alle dieren al duizenden jaren samenwerkten was goed. De kunst zit hem in ons laten denken dat de dingen die goed voor ons zijn, eigenlijk ONkruiden zijn en niets goeds bevatten. Om vervolgens dezelfde stofjes chemisch te vervaardigen en te verkopen aan diegene die dat op de eerste plaats helemaal niet wilden of nodig hadden. Vroeger hoefden we enkel de natuur in te gaan en daar waren alle oplossingen te vinden. Net zoals de natuur als geheel niet liegt, liegen dieren ook niet. Zij weten precies welke onkruiden zij nodig hebben om gezond te blijven. Wij hebben talloze verhalen gehoord van boeren waarbij er koeien soms zelfs over de afrastering sprongen om een bepaalde (on)kruid te vinden om zichzelf te helen. 

Niet alleen voor de gezondheid van de dieren, maar ook voor de mensen is het creëren van een diverse weide een must Zo ook voor de verschillende insecten die specifiek op een bepaalde soort afkomen voor hun voeding en voortplantingscyclus. Bepaalde distelsoorten, koolsoorten en ga zo maar door, hebben allemaal hun specifieke vlinders en bijen die enkel op die soorten afkomen. 

Kortom, er is veel meer te leren en te begrijpen van de enkel het begrip weide of varkens. Het migreren en het gebruik van een technisch hulpmiddel in de vorm van een graaskaart, stelt je in staat om stapje voor stapje het geheel beter te leren begrijpen. Wij halen hier zoveel voldoening uit dat we dit graag met jullie willen delen, want naar mijn mening is de natuur altijd al de basis geweest voor ons bestaan. Nu is er een artificieel systeem overheen gelegd waardoor het lijkt of de economie als bron van energie de basis voor het bestaan is, maar dit is helaas fictie. Een hele echte en soms zelfs pijnlijke fictie, maar dit systeem is van A-Z in de handen van mensen die denken dat zij de baas zijn op deze wereld omdat wij allemaal hun systeem lijken te kiezen in plaats van hetgeen er altijd tijd al was en dat is de harmonie met onze omgeving. 

De flora 

Heel erg mooi dat de natuur ons helpt om precies in de tijd van het jaar dat het één gebeurd het ander beschikbaar is om ons te ondersteunen. Hetzelfde als bij de brandnetels waar vaak ook de grootbladige weegbree in de buurt groeit. Mocht je per ongeluk tijdens het oogsten van de verse brandneteltoppen voor de thee in aanraking komen met de brandharen, staat de weegbree in de buurt om met het verse sap uit de bladeren het branderige gevoel weg te nemen. 

De dieren waar wij mee samenwerken 

Door het langzame migreren zien we dat de dieren ook steeds weer dichter op elkaar gaan leven. Dat komt omdat de beschikbare ruimte kleiner is dan bij de snelle migratie, maar op de één of andere manier vinden ze de kippen het fijner om dichter bij de varkens te blijven. Ik vind het een heel mooi proces, het in- en uitademen van de natuur. Voor alles is een tijd en daar hoef je geen horloge voor te hebben. We maken de overstap van een hele lange rustige uitademing van de natuur waarin de dieren verder van elkaar leven, naar een inademing die ervoor zorgt dat iedereen weer dichter bij elkaar komt.

Onze voorouders leefden ook zo. Na het zaaien, groeien en oogsten kwam de wintertijd waarin men dichter bij elkaar verbleef. Dit is niet alleen vanwege de warmte en daarmee het uitsparen van energie, maar ook omdat de natuur dit op alle vlakken zo doet. Voor alles is een tijd. Alle opgedane kennis van het gehele jaar kan rustig verteerd worden. Dit is de tweede stap van het Trivium, namelijk logica. Niet alleen wij, maar alle wezens kunnen niet alleen maar doen, doen, doen of leren, leren en leren. Er is een bepaalde periode nodig om deze ervaringen te verwerken. Onze dromen kunnen daarbij assisteren, maar de wintermaanden, waarin het niet handig is om buiten veel te doen, zijn uitermate geschikt om alleen of samen ervaringen te delen zodat er een hogere vorm van besef kan worden gekregen.

De lente staat voor de laatste stap uit het Trivium en dat is retoriek, of het toepassen van de vergaarde en verwerkte kennis. In het hedendaagse systeem maakt het niet uit welk jaargetijde het is. Het ene moment ga je in het donker naar en van het werk en het andere moment niet. Er zijn natuurlijk wel rustmomenten, maar we weten denk ik allemaal dat dit in de praktijk niet zo werkt. Sommigen maken wel eens de vergelijking met een hamsterwiel waar we oneindig op kunnen blijven rondrennen maar nergens komen. De natuur heeft het trivium perfect ingebouwd in haar seizoenen. Of dit iets bewust is, of iets toevalligs, dat weet ik niet. 

Wij merken aan de dieren dat zij steeds meer tijd besteden aan rusten en slapen. De kippen gaan altijd een uur voor zonsondergang richting stok. In de zomermaanden maken zij veel langere dagen waarin er meer gedaan, geleerd en ondernomen wordt. De wintermaanden hebben kortere dagen en daardoor hebben de kippen meer tijd om te rusten en de ervaringen van het groeiseizoen te verwerken. Hetzelfde geldt voor de varkens en wij merken ook dat wij steeds iets eerder het gevoel hebben dat het tijd wordt om te gaan slapen. Op dit soort momenten merken we hoe ver we van de natuur zijn afgedwaald. Dat we pas moe lijken te worden als de klok dat zegt.

We hebben allemaal wel eens momenten dat we moe zijn en op de klok kijken en dan denken dat het te vroeg is en dan de aanwijzingen overrulen. Heerlijk om van de dieren een andere manier van leven te mogen leren. Een leven waarin je niet afhankelijk bent van een ego van een bureaucraat die ineens bedenkt dat de klok een uur voor- of achteruit gezet wordt. Of dat we het ene moment 130 mogen rijden en het andere moment nog maar 100. Niks van dat alles wordt geduld in de natuur. Geen geitenpaadjes, geen a zeggen maar b doen, gewoon wat is dat is. Heerlijk leven!

De wilde dieren waar wij mee samenwerken

Voor diegene die het in de foto van het springzaad niet zagen, er zitten tientallen kleine insectjes op de stelen van de plant. Ik denk dat we hier een heel mooi voorbeeld hebben van hetgeen we bespraken over het geheel der natuur. We zien dat een plant niet alleen een plant is maar eigenlijk een miniatuur ecosysteem, mits de omstandigheden goed zijn. Wat ik daar mee bedoel is dat er helaas op veel plekken in ons land nog steeds gebruik wordt gemaakt van niet natuurlijke bestrijdingsmiddelen. Hiermee wordt de focus gelegd op één aspect van de natuur waarmee we onbewust en onbedoeld meer schade aanrichten aan het geheel dan hetgeen je probeert te bestrijden.

Ik heb er vroeger ook nooit bij stilgestaan dat er zoveel leven op een klein oppervlak kan bestaan en dat wij als mensheid, op dit moment in tijd, veel schade aan kunnen richten met onze onwetenheid. Het denken in hokjes en geïsoleerde soorten brengt ontzettend veel beperkingen met zich mee. De talloze pogingen om één soort te redden of te vermoorden is dus nooit de oplossing. Hetzelfde zien we wederom gebeuren in ons systeem (de samenleving), waarbij de troefkaart weer eens boven tafel wordt gehaald waardoor wij horen te gaan denken dat het ene ras (hokje) niet lief is tegen het andere ras (hokje). Alsof er twee of meerdere verschillende rassen bestaan en die ook nog ruzie met elkaar horen te maken of erger.

Er zijn geen hokjes in de natuur, alles is één. Er zijn geen zwarte of witte mensen, er zijn alleen maar mensen. Er zijn zeker bijzondere witte mensen om het maar zachtjes uit te drukken, maar er zijn minstens net zoveel bijzondere zwarte mensen. Er is geen noemenswaardig verschil en het verschil bestaat in onze hoofden omdat wij onszelf in hokjes laten plaatsen. Een mooi voorbeeld van het niet werkende hokjes plaatsen van natuur is hetgeen wat zich heeft afgespeeld in de Oostvaardersplassen. Het samenzetten van een scala aan grote grazers en dan verwachten dat zij snappen dat zij opgesloten zitten….

Dieren weten niet dat zij opgesloten zitten, hokjes zijn menselijke constructies. Okay, als je een dier in een heel klein kooitje opsluit met amper bewegingsruimte dan is voor dat beestje zeker duidelijk dat hij/zij nergens heen kan, maar dan hebben we het eerder over dierenmishandeling. Nog een voorbeeld, want er zijn er legio. Bij ons in de buurt lukte het ineens om een 8 hectare vol te planten met leliebollen. Zelfs na tegensputteren van lokale bewoners kregen de telers toch het groene licht om door te gaan met het planten van de bollen. Voor wie het nog niet weet, de lelieteelt gaat gepaard met veel bestrijdingsmiddelen. Wij zitten midden in een natuurgebied (Natura2000) en het uitspoelen van deze gifstoffen kunnen zo een weg vinden via de waterspiegel naar deze natuurpercelen. Het antwoord was dat als zij genoeg afstand hielden van de randen met sproeien dit niet het geval zou zijn. Kun je nog meer in hokjes denken dan dit? Dat het gif precies weet waar wel en niet te gaan? Gelukkig werd na één seizoen toch de vergunning ingetrokken, maar helaas is dan het kwaad al geschiedt. 

Wat wij steeds beter begrijpen, is dat we in een natuurlijk geheel leven waar alles met elkaar in verbinding staat. Het is onze verantwoordelijkheid is om te zorgen dat ons handelen nooit een deel van het geheel der natuur schade aanricht. Hoe groter dit besef wordt, hoe duidelijker het ook wordt hoe slecht ons huidige systeem functioneert. Het lijkt erop alsof alles dat we op dit moment doen op één of andere manier schadelijk is voor mens, dier en de rest van de natuur. Gelukkig is er hoop. De hokjes lijken met toenemende mate te verdwijnen en mensen lijken zich steeds bewuster te worden van hetgeen ons gezamenlijk handelen veroorzaakt.

De vraag is of het huidige leven, met alle gevolgen van dien, de beste optie is gebleken? Wij hebben een jaar of drie geleden al onze conclusie getrokken en daarom doen we wat we nu doen. Het is tijd om in te leveren en te denken aan de bladluizen die ook recht hebben op een fijne en schone omgeving om te doen wat de bladluizen het liefste doen. Hoe meer bladluizen hoe meer lieveheersbeestjes, hoe meer vogels etc. Nu kunnen we zelfs vol trots zeggen dat we bijdragen aan het in stand houden van dit deel van het prachtige natuurschoon dat we kennen als Holtland. Ik had nooit gedacht, komende uit de randstad en volledig opgeslokt door het drukke leven aldaar, dat ik ooit zou zeggen dat ik me bewust was van het leven van de bladluis en dat ik me daardoor verantwoordelijk voel en inzet om hun leven en hun recht op een vrije en gezonde omgeving te garanderen. Hoe suf het ook klinkt, het is echt een eer. Daarom vinden wij het leuk om een nieuwe plant- of diersoort te verwelkomen op het stukje natuur hier. Dat vergroot ons bewustzijn en geeft ons te kennen dat we er nog een verantwoordelijkheid bij hebben, namelijk zorgen dat deze soort zich thuis kan voelen en kan genieten van dezelfde geboorterechten zoals wij die hebben.

Niet natuurlijke invloeden 

Onder het kopje migratie gras- en gewasgroei zagen we dat de temperaturen voor de maand september van dit jaar lager liggen dan die van vorig jaar. Hetzelfde was ook al het geval in augustus, maar wat zegt ons dit nu precies? Ik denk dat dit een heel belangrijk punt is omdat hetzelfde principe losgelaten kan worden op een andere eigenaardigheden die op dit moment van toepassing zijn. We hebben te maken met een gemiddelde temperatuurdaling in de maanden augustus en september in relatie tot het jaar ervoor. We zitten als Nederland (holtland) op dit moment in tijd in het verbond wat men het Paris Climate Change Accord noemt. Dit verbond acht dat we met een enorm probleem zitten want de temperatuur is dusdanig aan het stijgen dat wij voor 2050 onze wereld niet herkennen als de onze en we dienen allerhande maatregelen te treffen om ervoor te zorgen dat we een ramp gaan voorkomen.

Ik hoef denk ik niet uit te leggen wat deze openlijke en verborgen maatregelen allemaal inhouden? We hebben hier bij Holtland Homestead al besproken wat één van deze verborgen maatregelen inhoudt en dan doel ik op de chemtrails of zoals de mensen die dit uitoefenen zelf liever noemen: Solar Radiation Managment. Wat wij, als “simpele zielen”, kunnen meten de afgelopen jaren is dat er kennelijk een daling in de gemiddelde temperatuur is. Nu komen we op het cruciale punt van het verhaal. Diegene die zonder ons medeweten dit soort techniek hebben losgelaten boven onze hoofden, zouden nu kunnen claimen dat dit door hun inzet komt en dat we door deze techniek dus weer de goede kant op gaan. Wij kunnen op onze beurt claimen dat de temperatuur al die tijd al aan het dalen was en die techniek helemaal niets geholpen heeft. Zie je nu wat voor een situatie er gecreëerd is? Niemand kan eigenlijk nog iets claimen, of misschien kan diegene met de grootste mond en de meeste middelen (geld, corrupte wetenschappers etc.) afdwingen dat hun waarheid de enige echte is. Dit is nu precies de reden dat onze voorouders ervoor gestreden hebben om de wetenschap op een bepaalde manier in te richten. Dat wil zeggen dat je een experimentele fase ingaat met een groep waarop getest wordt en een gelijk groep (controle groep) waar geen testen op wordt gedaan om te zien wat de resultaten zijn. Als je de controle groep achterwege laat, kun je nooit onomstotelijk bewijzen dat hetgeen er gebeurd is niet altijd al zou gebeuren ongeacht waar het desbetreffende experiment op gericht was.

Wij maken dit ook mee op het stukje natuur waar wij mee samenwerken. Een tijd geleden hadden wij een zieke kip. Op dat moment zijn er twee keuzes te maken en je weet na dat keuzemoment nooit meer of hetgeen wat je doet geholpen heeft of niet. Je kunt bijvoorbeeld kiezen om de kip in kwestie te helpen, maar dat betekent niet dat zij het zal redden. Wie weet verlaat zij haar lichaam wel desondanks alle geboden hulp. Als je ervoor kiest om haar het zelf op te laten lossen en vertrouwen te hebben in de natuur, kan het zomaar zijn dat ze geneest. Snap je wat ik bedoel? Als er niet twee identieke situaties zijn, waar alle omstandigheden precies gelijk zijn, is er geen definitief antwoord te geven of iets geholpen heeft.

Naar mijn mening is dit precies het geval met de verkoudheid waar wij zogenaamd mee zitten. Omdat er maar één spoor is, één manier om de situatie de baas te zijn, kunnen we nooit zeggen, of misschien nog wel gewenster, altijd zeggen dat wat we gedaan hebben goed was. Snap je hoe makkelijk je zo de situatie kunt manipuleren? Zeker als je de media en corrupte wetenschappers aan je zijde hebt om te bevestigen dat de maatregelen werken. Feitelijk gezien weten we niet of het werkt en kan niemand iets claimen. Echter dit wordt wel gedaan. Wat we hiervan kunnen leren is dat als je wilt voorkomen dat jouw leugens, tekortkomingen of openlijk valse agenda niet wordt ontkracht door de waarheid, dan zorg je dat je de echte wetenschap buitenspel zet en met een hoop bombarie en valse verklaringen jouw versie van het verhaal er doorheen drukt. Echte wetenschap gruwelt van dit soort praktijken en dat zouden wij ook horen te doen.

Onze voorouders hebben niet voor niets hun uiterste best gedaan om echte waarheidsvinding in een waterdicht systeem te gieten zodat niemand valse claims kan maken en de wetenschap uitgehold kan worden en daardoor zelfs onbetrouwbaar wordt. Wat we nu meemaken zijn trucjes voor medemensen die niet op een eerlijke manier iets voor elkaar proberen te krijgen. Of het nu gaat om Chemtrails, het draadloze internet- en telefonienetwerk of een verkoudheid. Als je de echte wetenschap passeert dan heb je iets te verbergen want de echte wetenschap is erop gericht om abnormaliteiten en onvolkomenheden te elimineren. Het is zelfs een regelrechte aanval op de menselijkheid want hiermee ben je niet alleen medemensen aan het misleiden, je bent een fundamenteel aspect van de beschaving (lees; de wetenschap) in diskrediet aan het brengen. Er zijn namelijk duizenden medemensen die een wetenschap hebben gestudeerd om ons te helpen, door experimenten op te zetten om te bewijzen of iets wel of niet werkt ongeacht de mening, financiële injectie of geloofsovertuiging die er bestaat. 

Dit is aan de ene kant echt heel erg laag en tragisch, maar aan de andere kant is het juist ook heel bemoedigend want het laat zien dat er medemensen zijn die kennelijk zo zwak zijn dat zij zichzelf verlagen tot het kapot maken van de wetenschap met list en bedrog. Als het moment komt en dat zal zeer snel arriveren, dat zij met de billen bloot dienen te gaan, dan wordt het echt een feest. Ik ben heel benieuwd wat er gaat gebeuren als steeds meer medemensen zich beseffen dat deze wereld verre van hetgeen is dat zij dachten dat het was. Het wordt ook wel eens tijd dat we weer terugkunnen naar een manier van samenleven waarin we elkaar en alle pijlers van ons bestaan kunnen vertrouwen en doen wat goed is en niet doen wat de machten achter de schermen goed uitkomt.

Afsluitende gedachte 

We leven in een bijzondere tijd. Ik vraag me de laatste tijd steeds meer af waarom wij in de situatie zitten waar wij nu in zitten. We hebben alles wat we nodig hebben, we hebben tijd genoeg om niet alleen aan onze gezamenlijke omgeving maar ook om onze eigen ontwikkeling en gezondheid te kunnen werken. Dit staat zo in contrast tot wat op dit moment meegemaakt wordt door een grote groep medemensen. 

Hoe kan het dat wij een rust ervaren terwijl voor anderen de wereld lijkt te vergaan? 

Hoe kan het dat wij zoveel tijd hebben en er bij ons het gevoel overheerst dat we echt aan het leven zijn? 

Hoe kan het dat wij voor het overgrote deel lijken te snappen wat er nu precies gaande is in de wereld en een hoop medemensen rondrennen als een kip zonder kop?

Hoe kan het dat wij (door het leven wat we hebben) op dit moment ons goed kunnen handhaven in deze “moeizame” tijden? 

Waarom is het voor ons relatief makkelijk te verwerken wat er gebeurt en verkeren we daardoor niet in een staat van angst of instabiliteit? 

Ik vraag me dit soort dingen af omdat ik graag andere medemensen wil laten ervaren wat wij ervaren. Het gaat er mij niet om dat wij het goed hebben en anderen niet en dat dat iets is om trots op te zijn o.i.d. Ik wil juist dit soort mooie dingen kunnen delen. Ik gun deze lichamelijke en mentale rust zo graag aan allen die nu last hebben van wat er zich afspeelt in de wereld. Hoe fijn zou dat zijn? Als je niet meer gespannen op de bank hoeft zitten te wachten tot een zekere cultleider, in zijn cult kledij achter zijn altaar staat om te vertellen wat je allemaal wel en niet meer mag doen? Hoe fijn zou het zijn als je niet alleen tijd hebt voor jezelf, maar ook voor de wereld om je heen en deze te verbeteren op de manier die bij jou past? 

Ik kan soms gewoonweg niet begrijpen dat dit soort enorme tegenstrijdigheden mogelijk zijn op een kleine oppervlakte. Dat je hele leven af lijkt te hangen van de bron waar jouw informatie vandaan komt. Dat er medemensen zijn in onze nabije omgeving die door de informatie die zij binnenkrijgen niet alleen zichzelf in de weg zitten maar ook al het leven op aarde. Ik zie gewoon dat ze het lastig hebben, dat ze soms zelf niet meer weten wat ze dienen uit te voeren van de T.V. Ik had nooit kunnen bedenken dat deze situatie mogelijk zou kunnen zijn. 

Ik wil zo graag dat iedereen kan ervaren wat wij nu doen. Niet omdat dit nu hèt leven is, maar meer omdat ik nu zie wat het systeem met de medemensen doet. Dat het niet alleen hun fysieke gezondheid schaadt, maar misschien nog wel meer hun mentale gezondheid. 

Ik ben me ervan bewust dat ik niet iedereen kan helpen en dat uiteindelijk iedereen een eigen keuze dient te maken. Ik denk dat veel medemensen voelen dat er iets niet goed zit, maar niet weten wat dan wel. 

Ik heb vertrouwen dat het uiteindelijk voor de mensheid als geheel goed gaat komen. Het wordt misschien zelfs veel mooier dan ik me op dit moment kan voorstellen. Ik ben benieuwd. Het is als een spannend boek lezen, waarbij je eigenlijk pagina’s wilt overslaan om erachter te komen hoe de verhaallijnen uiteindelijk af gaan lopen. Geduld en (zelf)vertrouwen is het devies en een goede dosis liefde.