De Multiple Wave Oscillator

Dit keer wil ik je meenemen in het verhaal achter de Multiple Wave Oscillator (MWO). Allereerst, omdat we zelf een MWO in bezit hebben en daarmee onze medemensen een kans willen geven om te zien en te voelen waar dit stuk techniek toe in staat is. Daarnaast is het een prachtig mooi stukje geschiedenis en kunnen we zoveel leren van alle losse componenten die dit verhaal opmaken. 

Ik ben geen expert in radio techniek, elektronica, natuurkunde en biologie en ik begrijp dat er onderwerpen worden aangesneden in dit stuk die niet tot het hedendaagse gedachtegoed behoren. Echter ik ben in afgelopen jaren zoveel meer van mezelf en onze relatie tot dit bestaan, dat ik iedereen wil aanmoedigen om met een open blik onderstaande te lezen. Wij, de natuur en dit bestaan is zoveel mooier dan je ooit had durven dromen. 

Om te kunnen bevatten waar dit apparaat daadwerkelijk voor bedoeld is, zullen we eerste onze kennis en daarmee ons bewustzijn horen te verhogen. Want pas dan komen we terug bij een situatie waarbij we waarachtige wetenschap combineren met zuivere spiritualiteit. De hedendaagse architectuur, onze kunst en muziek en vooral ons gedrag jegens onze medemensen en onze gezamenlijke omgeving is niet meer wat het ooit was maar ernstig gedegenereerd. 

Er was een tijd waarin we wel prachtige creaties konden voortbrengen. Onze voorouders waren in staat te bouwen in lijn met de creator oftewel met de gulden snede. Dit zien we terug in prachtige oude gebouwen en kathedralen. Ook werd er heel mooi geschilderd, waarbij het schouwspel nauwelijks van echt te onderscheiden was. De muziek werd geschreven en gespeeld in lijn met de natuurlijke toonladder beschreven door Pythagoras. Er was een enorm diep geworteld begrip van kennis van zelf en van de natuur in het algemeen. 

Vanuit dit oogpunt kijken we naar de MWO, welke weliswaar ver na de hiervoor genoemde tijd tot stand gekomen, maar het bewustzijn waardoor de MWO tot materialisatie is gekomen stamt zeker terug uit die tijd.

De bedenker, Georges Lakhovsky leefde ‘zijn tijd ver vooruit’. Wellicht past het beter om te zeggen; ‘zijn tijd achteruit’. Hij was niet de enige, maar misschien wel de laatste van een tijdperk die nog kon teren op de ideologie van weleer. Dit is het tijdperk van Nikola Tesla, Marconi, Alexandersson, Farnsworth en vele andere grote denkers. Zij waren tot aan de tweede wereldoorlog aan het pionieren met allerlei elektrische fenomenen en brachten in de praktijk wat in de eeuwen ervoor als theorieën waren aangenomen.

Zoals de theorie van de Nederlander Christiaan Huygens bijvoorbeeld, over de ether of Aether. Het vijfde element naast/boven water, vuur, lucht en aarde. Het beschreef de niet zichtbare wereld om ons heen die een elektrische aard heeft. Deze theorie is onmisbaar voor het begrijpen van de wereld om ons heen, maar helaas werd deze theorie in 1905 door de gevestigde orde naar het land der fabeltjes verbannen en vervangen door een andere theorie van Einstein.

Na te zijn afgestudeerd aan de School of Arts, Crafts and Fine Arts ging Lakhovsky verder studeren in Frankrijk. Hier kwam zijn interesse voor electrical engineering pas echt tot leven. In Frankrijk formuleerde hij zijn theorie genaamd Cellulaire Oscillatie: 

“The cells are small oscillatory circuits emitting ultra short electromagnetic waves. Similar as waves radiated by stars. Life processes on earth occurring due to resonance between cell and star-wave interaction. In addition, the crystal structure affects the absorption and reflection of space waves.”

Deze theorie kwam tot stand door de gelijkenis te onderkennen tussen de componenten van een door mens gemaakt elektrisch oscillerende circuit en de componenten van levende cellen. Laten we eerst de werking van het oscillerende circuit gaan proberen te begrijpen, zonder al te diep op de materie in te gaan. Hiermee krijgen we een beter inzicht wat Lakhovsky bedoelde in zijn theorie van cellulaire oscillatie.

Het oscillerende circuit

Lakhovsky verklaart de oscillerende werking als volgt:

“Een oscillerend circuit is een circuit dat bestaat uit inductie en weerstand. Als dit circuit wordt voorzien van energie van een externe bron, zal het circuit gaan vibreren en uiteindelijk gaan resoneren op de natuurlijke frequentie waarop dat circuit is ingesteld ”. 

Inductie wordt verkregen door een elektrische spanning door een draad te leiden. Als deze draad wordt gewikkeld zal de inductie verhogen. Hierdoor zal er een magnetisch veld ontstaan. De weerstand fungeert als een opslag medium voor de elektrische energie. Deze twee werken samen waarbij de energie heen en weer beweegt (oscilleert) tussen een elektrische vorm en een electromagnetische vorm. Op een vast punt ontstaat er een balans tussen de twee en spreken we van resonantie of resonerende frequentie. 

Hieronder zie je een simpele geanimeerde weergave van een oscillerend circuit. 

Deze circuits werden vroeger gebruikt in de eerste versies van de radio. Een kristalradio is hier een mooi voorbeeld van. Deze oude radio’s hadden geen stroom nodig omdat deze de aanwezige “radio” golven konden omzetten in stroom. Dit type radio bestond uit de volgende componenten:

• Een antenne, om de signalen te ontvangen. Afgestemd op de grootte van de golflengte. 
• Een resonerend oscillerend circuit, om af te kunnen stemmen op de juiste frequentie en de energie van het signaal om te zetten in een spanning om het apparaat te laten werken. Oftewel de + pool van het circuit. 
• Een Kristallen halfgeleider, om de audio te kunnen filteren uit het binnenkomende signaal.
• Een koppeling met de aarde. Om het stroomcircuit rond te krijgen. Oftewel de – pool van het circuit.

We hebben hierboven zeer beknopt de werking van een oscillerend circuit beschreven en hoe de eerste vormen van radio’s werkten. Zoals je hebt kunnen lezen maakte deze techniek gebruik van natuurlijke principes. De aarde als een geleidend medium en de lucht of Aether als drager voor signalen, straling en energie. 

De gelijkenis met menselijke cellen

Er bestaat geen levend wezen zonder cellen. Elke cel, of het nu menselijke cellen zijn of die van planten, dieren of eencellige organismen, kunnen volgens Lakhovsky gezien worden als een oscillerend circuit. In het geval van onze cellen in de vorm van Chromosomen en Chondromen. Dit zijn buisvormige, spiraalachtige filamenten, die van buiten een isolerend laagje hebben en gevuld zijn met een elektrisch geleidende vloeistof bestaande uit een heel scala aan nutriënten. Deze vloeistof kunnen we vergelijken met zeewater. Gecombineerd, werken de chromosomen als een biologische antenne en resoneren met de elektromagnetische straling om ons heen. 

• Kosmische straling
  • De straling van ver buiten ons zonnestelsel die op dag dagelijkse basis de aarde bereikt.
  • De straling van de zon, die reageert met de ionosfeer. 

• Tellurische straling
  • De straling die de aarde zelf genegeerd. 

• Secundaire straling
  • De straling die gegenereerd wordt door de elementen die aanwezig zijn op aarde en op hun beurt bestraald worden door de straling van buitenaf en ioniseren.

Alle cellen hebben een bolvorm, maar om een beter idee te krijgen hoe de cel er van binnen uitziet, staat hieronder een schematische dwarsdoorsnede uit het boek “The Secret of Life” van Lakhovsky. Middenin ligt de celkern, in die celkern bevinden zich de chromosomen. De grootte van deze chromosomen/antenne bepaald met welke golflengte ze resoneren. Rondom de celkern ligt het cytoplasma met daarin de chondromen. Deze zijn kleiner en resoneren met nog kortere golflengtes. 

In de visuele weergave hieronder krijgen we nog een duidelijker beeld van de zeer complexe structuur van het binnenste van onze cellen. 

Tot zover hebben we kunnen herleiden: 

• We bevinden ons in een zee van straling. 
• Onze, of beter gezegd alle cellen zijn zo ontworpen dat zij met deze straling samenwerken.
• Wij vangen deze straling op door middel van de biologische antennes in de celkern.
• Deze antennes zijn zo klein, dat zij straling opvangen tot en met het lichtspectrum.
• Ook zenden we middels deze antennes, straling uit naar de rest van ons lichaam. 
• We hebben meerdere soorten antennes met DNA als de kleinste versie, die elk hun eigen golflengtes met de daarbij behorende frequentie kunnen ontvangen.
• Deze antennes zetten een deel van de straling van buitenaf om in energie.
• Deze energie wordt door de werking van de losse componeren in de cel in een circulerende, heen en weer bewegende, oneindig elektromagnetisch circuit gehouden.
• Dit circuit resoneert op een vaste frequentie waarop het is afgesteld. 
• Onze connectie met de aarde fungeert als de aardeconnectie bij de oude radio’s. Hiermee kunnen we het circuit balanceren. 

We gaan even een klein beetje van de rode draad af, maar het volgende haakt mooi in bij hoe de natuur, de creator of God onze wereld heeft bedacht. In de vorige afbeelding hebben we het ontwerp van het binnenste van onze cellen gezien. Een antenne, in een antenne, in een antenne, in een antenne. 
Deze opbouw, dezelfde werking van klein naar groot, wordt ook wel fractals of nested geometrie genoemd. Onderstaand filmpje is geïnspireerd op het werk van de Pools-Franse wiskundige B. Mandelbrot en geeft mooi weer wat er bedoeld wordt met fractals. 

Lakhovsky heeft kunnen aantonen dat levende cellen elektromagnetische straling ontvangen en uitzenden op hun eigen correspondeerde resonerende frequenties. Het “leven” of de gezondheid van de cel kunnen we zien als een harmonie van frequenties. Daarbij merkt Lakhovsky op dat gezondheid wordt bepaald door de sterkte (amplitude) van deze frequenties. 

Nadien heeft Lakhovsky drie principes weten te herleiden uit hetgeen hij ondervonden heeft:

1. Het leven ontstaat door straling
2. Het leven wordt gezond gehouden door straling
3. Het leven wordt beëindigd door straling

Kortom, straling vormt de basis voor ons bestaan. De creatie van leven en het gezond houden van elke cel totdat de levensduur verstreken is. Er zijn ook factoren die het oscillerende equilibrium van de cel kunnen verstoren. 

De factoren die Lakhovsky heeft onderkend, kunnen van interne of van externe aard zijn. 

• Extern:
  • Een verschil, of het (tijdelijk) wegvallen, van de natuurlijke electromagnetische straling.
  • Een bron van niet natuurlijke electromagnetische straling. (Deze hebben we zelf toegevoegd want in de tijd van Lakhovsky was hier nog niet echt sprake van). 

• Intern:
  • De-mineralisatie. Tekort aan voedingsstoffen/nutriënten. 
  • Niet lichaamseigen cellen die de eigen cellen aanvallen.

Als de hierboven beschreven omstandigheden dusdanig van aard zijn, zal uiteindelijk de celwerking verstoord raken en zal het wezen in kwestie ziek worden en uiteindelijk sterven mits er actie wordt ondernomen. Tevens wordt het vermogen tot voortplanten ernstig beperkt. Dat wil niet zeggen dat er geen geboortes meer plaatsvinden, maar het embryo kan beperkingen ontwikkelen wat direct of op latere leeftijd tot een probleem kan leiden. 

Het (tijdelijk) wegvallen van de natuurlijke electromagnetische straling

Om dit wat beter te verklaren gaan we naar het werk van Paul Babcock. In zijn presentatie “The Living Earth” vertelt hij het verhaal over zijn tijd waarin hij werkzaam was als radiotechnicus. Hiervoor ging hij vaak drie aaneengesloten weken naar Alaska om daar aan de aanleg van radiomasten te werken. In deze periode werd hij alsmaar zwakker en zwakker ondanks goed eten. Eenmaal weer thuis herstelde Paul weer en pas later kon hij dit fenomeen plaatsen. De bevroren bodem was de oorzaak.

In zijn latere studies kwam hij erachter, net als Lakhovsky, dat de aarde/bodem een elektromagnetische straling heeft. Als de bodem bevriest, verdwijnt de mogelijkheid van de bodem om goed te geleiden. Dit werd ook bevestigd tijdens één van zijn bezoeken aan de eskimo’s in Alaska. Zij zitten immers meer dan een half jaar met een bevroren en besneeuwde bodem. De eskimo’s waren zich zeer bewust van dit fenomeen en wisten gezond te blijven door de juiste voedingsstoffen te verzamelen en zo de wintermaanden uit te zingen. Deze voedingstoffen hadden alle nutriënten die nodig waren biologisch en elektrisch gezonde cellen te behouden in de tijd dat de omgeving zelf elektrisch “dood” was. De natuur heeft dus altijd een oplossing. Als de omgeving electro biologisch gezien niet de juiste intensiteit heeft om onze cellen gezond te houden, is er altijd nog de voeding die we tot ons kunnen nemen om dit tekort goed te maken. 

Bronnen van niet-natuurlijke elektromagnetische straling

We kunnen hierbij denken aan:

• Het gehele stroomnetwerk
• Mobiele telefonie 1G
• Mobiele data 2G t/m 5G
• Wifi en bluetooth

Deze laatste 3 vormen zijn pas in de jaren 80 op gang gekomen. Tegenwoordig zijn we letterlijk ondergedompeld in een zee van niet-natuurlijke electromagnetische straling. Sinds de jaren ’80 zijn ook de lichamelijke en psychische klachten van de mensheid toegenomen. Het gebrek aan natuurlijke vormen van electromagnetische straling speelde niet meer de hoofdrol. 
De Wereld GezondheidsOrganisatie (WHO) heeft niet-natuurlijke electromagnetische straling komende van hedendaagse technologie als klasse 1 carcinogeen bestempeld. Dat was in het verleden klasse 2 (mogelijk carcinogeen) wat op zich al alarmerend genoeg is. Vreemd om te beseffen dat dit niet behoort tot het algemeen gedachtegoed en dat de uitrol van het 5G netwerk gestaag door blijft gaan in 2019 en 2020.

De-mineralisatie

Volgens Lakhovsky bestaat de geleidende vloeistof, waarin onze biologische antennes als het ware in zweven, uit een soort elektrolyt. Een oplossing van mineralen in water. Ook zijn deze antennes zelf gemaakt van chemische elementen. Deze elementen horen ergens vandaan te komen en uiteindelijk een weg te vinden in het lichaam om de cellen en hun inhoud te voorzien van de juiste nutriënten c.q. bouwstoffen. Dit heeft dus niet alleen een positieve biologische impact, maar ook een positieve invloed op het elektrische aspect van ons bestaan. 

Wat zorgde ervoor dat deze bodems zo vruchtbaar waren? Volgens Albrecht waren deze bodems rijk aan chemisch actieve en daarmee elektrisch actieve zouten. De chemisch/elektrisch actieve elementen zorgden tezamen met de juiste hoeveelheid water voor de elektrische geleiding van de bodem.

Hij legt het in zijn boek als volgt uit: ” De bodem is de ene kant van het radio (oscillerende) circuit en de lucht de andere”. Wanneer de bodem bestaat uit de juiste nutriënten ontstaat er een geleidend medium dat reageert met de straling van de zon waardoor er een oscillerend circuit ontstaat. Dit principe is identiek aan wat Lakhovsky ontdekte in zijn studie naar cellulaire oscillatie. 

Volgens Albrecht is er een heel scala aan mineralen nodig om de bodem divers elektrisch geleidend te maken. Daarbij zijn er wel een aantal hoofd mineralen te onderkennen: Calcium, Fosfor, Magnesium en Kalium. Deze mineralen, ook al zijn ze in de bodem aanwezig, worden pas beschikbaar vanaf een pH waarde van 5,5. Tussen pH 6,5 en 7 bevindt zich het optimum.

Om uiteindelijk aan te kunnen tonen dat er daadwerkelijk zoiets bestaat als elektrische geleiding van de bodem wendde Albrecht zich tot de radioindustrie. De kaart hierboven was het resultaat van een onderzoek naar de kwaliteit van de analoge radio ontvangst. De mate van ontvangst varieert van excellent tot very poor. De donkere strook die dwars door het midden van de US loopt, geeft precies de oude migratie route van de bizons aan. In de moderne tijd is dit nog steeds de plek waar de meeste boerderijen staan die koeien houden op de weide. 

Wat kunnen we hiervan leren? Om onze cellen biologisch en elektrisch gezond te houden, horen we onze voeding van een lokatie te krijgen die de juiste nutriënten bevat. De juiste mineralen in combinatie met de juiste hoeveelheid neerslag creëert een bodemtype wat niet alleen resulteert in een biologisch gezonde omgeving, maar ook een elektromagnetisch gezonde omgeving. 

Niet-lichaamseigen cellen die de eigen cellen aanvallen

Dit was één van de belangrijkste onderdelen van het onderzoek van Lakhovsky. Het leven of de oscillatie van de cel is het resultaat van externe straling en wordt daardoor gezond gehouden. Het leven, een harmonie van vibraties, kan worden beïnvloed of worden vernietigd door omstandigheden die een onbalans veroorzaken in deze oscillatie. Daartoe behoren ook sommige microben, die zelf bestaan uit een oscillerende frequentie en dus straling afgeven die het oscillerende circuit van een andere cel in onbalans zou kunnen brengen. Als onze cellen gezond zijn en een sterk genoeg elektromagnetisch veld creëren zal deze stralingsoorlog in ons voordeel beslecht worden. Als onze cellen om wat voor een reden dan ook niet in optimale vorm verkeren kan het gebeuren dat de cellen door een externe bron worden gedwongen om niet in hun eigen natuurlijke frequentie te oscilleren, maar op die van bijvoorbeeld sommige microbes.

Op de vraag gesteld aan Lakhovsky wat hier aan te doen, antwoordde hij als volgt: ”We hoeven niet te proberen de microbes te vernietigen, maar juist de cellen te ondersteunen en te zorgen dat ze weer kunnen gaan resoneren op de juiste frequentie en intensiteit”. 

Deze opvatting staat haaks op de hedendaagse vorm van het bestrijden van ziektes. Wij willen juist alles doodmaken wat ons belemmert in onze gezondheid in plaats van onszelf dusdanig gezond te houden dat we geen last krijgen van fysieke en de daaraan ten grondslag liggende electromagnetische ongemakken. 

Dit idee, het ondersteunen van de cellen, zodat deze weer kunnen gaan functioneren zoals de natuur dat bedoeld heeft en om zijn theorieën in de praktijk te kunnen brengen, ging Lakhovsky aan de slag met het ontwerpen van verschillende apparaten. Zijn eerste pogingen waren gericht op de genezing van planten die geïnoculeerd werden met een bepaalde kanker bacterie.

• 

• 

Hij ontwierp en maakte een oscillerende machine die korte elektrische golven produceerden met een lengte tussen de 2 en 10 meter. Hierbij gebruikte hij een laag vermogen van 10 – 12 watt. De geïnoculeerde planten werden gedurende een periode van 16 dagen blootgesteld aan deze frequenties en zowaar, de planten genazen. 6 jaar lang experimenteerde Lakhovsky met dit apparaat en keer op keer vertoonden de planten een vorm van genezing. In deze periode kon Lakhovsky niet rekenen op de steun van zijn collega’s. Uiteindelijk durfde men te aanvaarden dat er toch wel iets achter de “gekke” ideeën en theoriën van deze man schuil ging en mocht Lakhovsky dit apparaat testen op mensen. Deze resultaten waren niet altijd bevredigend, niet alle patiënten vertoonden vormen van genezing.

Dat spoorde hem aan de techniek nog eens verder uit te gaan diepen. Het voornoemde apparaat was ontworpen om heel gericht te werk te gaan, maar wat als hij een apparaat kon bedenken die alle cellen in het lichaam tegelijk van hun natuurlijke resonerende frequentie kon voorzien?  Deze nieuwe gedachte kwam met een enorm obstakel. Het menselijk lichaam bestaat uit 200 kwintiljoen cellen, die elk hun eigen resonerende frequentie hebben. Hoe ontwerp je een apparaat dat in staat is een breed spectrum aan frequenties te creëren?

Het antwoord: Harmonische relaties.   

In de afbeelding zien we een voorbeeld van harmonische relaties. De grote sinusgolf is de fundamentele frequentie en daarbij worden er allerlei lagere frequenties geproduceerd in harmonie met de fundamentele frequentie.

Dit zien we ook terug in een natuurlijke vorm van muziek. Het herkennen van deze natuurlijke principes stamt uit de tijd van Pythagoras waar de Lambdoma aan is toegekend en daarmee wiskundig aan kon tonen dat muziek een natuurlijk harmonisch fenomeen is. Er zijn zoveel verschillende manieren om naar dit principe te kijken. Het is bijna niet te bevatten hoe mooi dit allemaal werkt. Muziek, elektriciteit, kleuren en vormen. Het haakt allemaal op elkaar in. 

De basis voor het laatste model was nog steeds het oscillerende circuit. Hiervoor werd een oscillator gebruikt die alle fundamentele frequenties met een golflente tussen de 10 en 400 meter konden bereiken. Dit is vertaald naar frequenties met 750.000 tot 3 miljard trillingen per seconde. Het type golf wat Lakhovsky hiervoor gebruikte was een “damped Wave”. Deze golf werd ook gebruikt door “Royal” Raymond Rife in zijn apparaten. De fundamentele frequenties samen met alle harmonische relaties werden gepulseerd door twee “antennes” gezonden die kenmerkend zijn voor Lakhovsky’s Multiple Wave Oscillator. Hiermee was hij in staat om een spectrum van frequenties uit te zenden tot in het spectrum van het licht. Hierdoor kan elke cel, elk orgaan, elke zenuw en alle overige soorten weefsels gaan resoneren met de gegenereerde frequenties uit het apparaat van Lakhovsky.  

Na acht jaar van onderzoek en testen was in februari 1931 de MWO een feit. Tot aan de tweede wereldoorlog werd de MWO veel gebruikt in franse ziekenhuizen met goede resultaten. In 1940 werd mede door Lakhovsky’s uitgesproken mening over het Nazisme, de keus gemaakt Frankrijk te ontvluchten naar Amerika. In een brief die hij stuurde aan Dr. Kobak in Amerika, liet hij weten dat al zijn eigendommen in beslag waren genomen en zijn papieren en documenten waren vernietigd. 

Iets meer dan een jaar later overleed Lakhovsky onder verdachte omstandigheden. Hij werd aangereden door een geblindeerde limousine en overleed uiteindelijk in het Adelphi ziekenhuis in Brooklyn NY. De zoon van Lakhovsky (Serge) is nog tot en met 1958 doorgegaan met het werk van zijn vader. 

Echter er was geen werkende machine meer te vinden en de patenten van Lakhovsky waren dusdanig slim aangepast dat de daadwerkelijke werking van de machine niet opgemaakt kon worden. Na een periode van bijna vijftig jaar dook er een originele Multiple Wave Oscillator op in Italië. Rond 2009, konden Bruno Sacco en Tony Kerselaers aan de slag met een originele MWO. Zij hebben enorm veel onderzoek gedaan en dit uiteindelijk ook gepubliceerd zodat de rest van de wereld opnieuw kennis kon maken met dit bijzondere stuk techniek. Het onderzoek van Bruno en Tony is terug te vinden op de website Multi Wave Research.

Uiteindelijk bereikte dit nieuws een groep geïnteresseerden in Amerika. Die hebben in samenwerking, elk vanuit hun eigen discipline, de Multiple Wave Oscillator nagebouwd met de materialen die Lakhovsky toendertijd niet voor handen had. Het wil niet altijd zeggen dat de materialen van nu beter zijn, maar op sommige vlakken is de wetenschap en de techniek daadwerkelijk wel wat vooruit gegaan. Deze groep mensen bestond uit: Aaron Murakami, Eric Dollard, Paul Babcock en Peter Lindemann. Uiteindelijk zijn het Aaron en zijn “chief mechanic” Jeff Moe, die na het voltooien van een prototype, het idee hebben doorgezet om MWO’s te gaan bouwen voor een breder publiek. Alle vorderingen, achtergrondinformatie, tekeningen en video’s zijn te vinden op hun web-site http://vril.io.

We hopen dat we hiermee een voldoende uitleg hebben gegeven van het verhaal rondom de MWO. Als laatste willen we jullie meenemen in wat dit voor ons betekent, wat wij hieruit meenemen en wat we hier verder mee van plan zijn. 

Als eerste, WOW! Wat leven wij in een fantastische wereld. Tegelijk beseffen we ons ook dat wat we het “dagelijkse leven” noemen echt wat te wensen over laat. Hoe kan het toch zo zijn dat we een aantal cruciale aspecten van ons bestaan hebben ontleerd? We hebben het in deze samenleving over vooruitgang, het toppunt van het bestaan op aarde, maar is dat wel zo? Op een bepaald vlak misschien wel, maar er ontbreekt een hele belangrijke andere kant van de spreekwoordelijke medaille. 

Wij zijn niet enkel biologische wezens van vlees en bloed. Wederom maar één kant van de medaille. We zijn ook wezens die afhankelijk zijn van de natuurlijke vormen van elektriciteit en de straling die daar mee gepaard gaat. De aarde, onze atmosfeer, de zon en het universum zijn gecreëerd om mee samen te werken. Waarbij geen enkel deel van het geheel belangrijker is dan het andere. Als deze processen optimaal functioneren, voorzien zij ons op elektrisch niveau van “Levens”energie. 

We hebben kunnen leren dat het belangrijk is om gezond te eten. Niet alleen om ons biologisch lichaam te ondersteunen, maar ook het elektrische. Zelfs als de locatie waar we verblijven, om wat voor reden dan ook, niet de juiste energetische kracht heeft om ons te voorzien van levensenergie, dan kunnen we dat binnenkrijgen door middel van nutriëntrijke voeding. 

Ziektes in de vorm van bacteriën, virussen, schimmels en parasieten zijn niet persé nodig. Deze microben zijn er enkel om niet-functionerende energetische vormen van dit bestaan op te ruimen. Dat kan dus ook onze cellen betekenen, als we deze niet op de juiste manier begrijpen en voorzien in hun behoeftes. We kunnen hieruit misschien wel de reden opmaken waarom we niet allemaal tegelijk doodgaan aan kankersoorten (bacteriën) of andere ziektes. Het lichaam probeert vanuit veel verschillende hoeken het leven in stand te houden. Geografie of elektrische geleiding van de bodem, zonnecycli, stellaire cycli en nutriëntopname kunnen ons allemaal op een bepaalde manier versterken. 

Wat wij vooral opmerkelijk vinden is dat aan het begin van de vorige eeuw, de techniek veel meer in lijn met de principes van de natuur lijkt te zijn ontworpen. Het digitale tijdperk, heeft helemaal niets te maken met een natuurlijke fenomeen. Misschien dat het daarom zo veel schade lijkt aan te richten op de elektrische werking van ons lichaam. Het interfereert met de signalen waar we wel wat aan hebben. Wat nog opmerkelijker is dat het er op begint te lijken alsof we bewust een valse start hebben gemaakt in dit tijdperk. Er zijn zoveel factoren die niet kloppen, of ons weghouden van het begrijpen van een groter plaatje. Het werkt op een bepaalde manier wel, maar op een bepaalde manier ook weer niet. Hopelijk kunnen we met zijn allen gaan bepalen waar dit aan ten grondslag ligt. 

Om deze techniek beter te kunnen gaan begrijpen en zo meer van onszelf en de wereld om ons heen te kunnen gaan leren hebben wij eind 2019 een MWO aangeschaft. Iedereen die interesse heeft in deze vorm van techniek en wil ervaren hoe dit werkt en voelt is van harte welkom. Uiteindelijk willen door het uitbouwen van de kennis als eerst onszelf overtuigen dat dit bestaan veel meer inhoudt dan dat we op het eerste ogenblik dachten. Hopelijk kunnen we op den duur steeds meer medemensen laten ervaren dat er echt iets moois bestaat in deze wereld en dat dit misschien wel zo simpel te bereiken is als het veranderen van je gedachten. 

• 

• 

• 

• 

Bronnen:

• Boek: Secret of Life, Georges Lakhovsky
• Multiwave Research
• vril.io
• The Universal Medium, Paul Babcock
• The Living Earth, Paul Babcock
• Eric P. Dollard
• The Rife Machine Report
• Boek: The Farm as Ecosystem, Jerry Brunetti
• Boek: Soil Fertility and Animal Health 2, William A. Albrecht