Natuur Update 4: 27-04-20 t/m 03-05-20

Algemeen

De lente is een periode van vele mooie ontwikkelingen. De vogels zijn druk met nestelen en alle bezigheden die daar mee samenhangen. De merels halen de vochtige grond uit de groentetuin omdat de grond elders kurkdroog is. De bijen en de hommels zijn ontzettend druk met het kiezen welke bloemen ze vandaag gaan bezoeken. Er is elke dag weer wat nieuws te ontdekken. Met ons en de dieren gaat het uitstekend. Er zijn geen echte problemen als je met de natuur samenwerkt. Zij doet wat zij altijd al doet en altijd zal blijven doen. Wij hebben ons daar ondergeschikt aan gemaakt en onze gedachten en mentale capaciteiten beschikbaar gesteld om van haar te mogen leren.

We leren van deze droge periode niet alleen hoe belangrijk water is, maar we hebben nog veel meer geleerd. Door naar de natuur te kijken ga je beseffen wie er echt goed bezig is. De bijen dwingen de bloemen niet tot het afpakken van hun stuifmeel of nectar. De bijen schrijven geen regelgeving waarin staat dat er minimaal zoveel nectar geleverd moet worden. De bijen huren geen grazers in om eventuele overtreders van hun regelgeving te dreigen met het afgrazen van hun bloemen als zij niet meewerken. De vogels fluiten er niet minder om, de bijen zitten niet te kniezen en gaan gestaag verder met het uitbreiden van hun raat. 

De varkens, die niet persé van de zon houden, liggen lekker te loungen midden op de weide. De natuur lijkt altijd wel tevreden met wat ze krijgt. Dat is echt een mooie les geweest. Wij merken dat we ons soms te druk maken om de problemen die er spelen in ons bestaan. Dan is het toch echt heerlijk om even de natuur in te duiken en te leren dat elke situatie, hoe erg die ook is (in onze gedachten) altijd een positief aspect bevat. Als je ook daar naar kan kijken ontstaat er een mentale balans die wij echt kunnen appreciëren. Door de lessen van de natuur kunnen we vele malen efficiënter de minder fijne aspecten van dit bestaan verwerken en laten we ons niet verleiden tot angst, agressie of ander handelen uit verslagenheid. De natuur werkt niet zo en wij dus ook niet. Het is zo simpel, het was al die tijd al verstopt in en om ons heen. Wachtend op het moment dat wij het weer zouden herkennen.

Migratie en gras- en gewasgroei

Het eind van de maand april is bereikt en we hebben in de tabel de waarden van vorig jaar erbij gevoegd. Er is dit jaar 6,5 mm minder neerslag gevallen dan in 2019 en in dezelfde week van vorig jaar viel er 7,2 mm. De temperaturen zijn we pas bij gaan houden halverwege 2019 omdat we niet meer enkel aan de hand van de neerslag de groei van de weides konden bepalen. De invloed van de temperaturen spelen toch een belangrijkere rol dan we voorheen konden bedenken en wat we geleerd hadden van Greg Judy.

De gewassen beginnen ondanks de weinige regen van vorige week toch mooi in blad te komen. Wij wachten op het moment dat de stengels van de grassen drie volledige bladeren hebben, wat ongeveer overeenkomt met een lengte van 12-14 centimeter. Dit hebben we van Greg Judy geleerd en hij noemt het “The three leave stadium”. Dit is over het algemeen het moment dat het desbetreffende plantje optimaal hersteld is en zich klaar gaat maken om te gaan bloeien. Na de winter zullen de grassen en gewassen eerst hun wortelsysteem gaan herstellen en aanvullen om de snelle groei fase in de lente mogelijk te kunnen gaan maken. Hoe snel dit kan geschieden heeft met veel factoren te maken die voor elk perceel en voor elke regio weer anders zijn. Dat maakt het ook zo mooi.

De principes zijn voor iedereen hetzelfde. De ervaring is voor iedereen net weer anders. Dat maakt ons bestaan ook zo een mooi en divers bestaan. Waarbij we allemaal (mens, plant en dier) onderhevig zijn aan dezelfde principes, maar toch allemaal een unieke ervaring kunnen hebben hier op aarde. Vroeger was dit ook iets om trots op te kunnen zijn. De streekgerechten zijn daar één voorbeeld van. De kazen die vroeger gemaakt werden, waren in elke regio anders. De weides bevatte per regio andere nutriënten, het klimaat was net weer even anders en ga zo maar door. Hierdoor hadden de kazen allemaal hun karakteristieke smaak en konden de echte fijnproevers precies proeven waar de kaas vandaan kwam. Hoe mooi is dat, dat je zo blij kunt zijn met wat je hebt gekregen, de plek waar je bent geboren, de soorten die daar al generaties thuishoren waar elke cel in jouw lichaam ooit uit is ontstaan door het eten dat je (in de buik) hebt genuttigd. Je bent daardoor als het ware één met jouw omgeving. Alles wat je nuttigt komt direct uit de buurt en elke stap die je zet bevat dezelfde elementen als jijzelf. Een soort van spiegel of zoals de hermetische filosofie zegt “As above so below”. 

We zijn zondag begonnen met de eerste grasmeting en volgende week zien we hoeveel grasgroei er was in een week tijd.  

Wij dachten vorig jaar dat het enkel de temperaturen waren, maar we zijn er inmiddels achter dat er nog een factor is die bijdraagt aan de bijzondere omstandigheden. Dat is namelijk de zonne-intensiteit. We hebben echter niet de middelen om dat te kunnen meten, maar er zijn medemensen die dat wel kunnen en het ook publiceren. Gelukkig hebben we altijd nog de analoge computers zoals Eric P. Dollard ons dat heeft geleerd. Dat is namelijk de natuur. Onze huid laat heel duidelijk merken hoe sterk de zonne-intensiteit is. Wij zijn al heel veel buiten, dus onze huid is aardig wat gewend, maar ik kan me niet herinneren dat de zon zo sterk was in het vroege voorjaar.

Ook de struiken en de gewassen die rondom die bomen staan, laten zien dat er wat veranderd is. De gewassen groeien beter in de schaduw van de bomen dan midden op de weide. De bomen maken meer blad aan onder de kroon dan in de kroon zelf. Allemaal natuurlijke indicaties die laten zien dat er iets aan de hand en of veranderd is. Daar kan geen “computer” model tegenop, zeker niet als je de data die erin gaat al dusdanig aanpast dat de uitkomst van te voren al vaststaat (Global warming, Bierverkoudheid, en ga zo maar door). 

De flora

Wat ik leuk vind om te doen, is de manier van groeien en bloeien te bekijken van alle soorten plantjes en bomen die we in de buurt hebben.

Neem bijvoorbeeld het Kruipend zenegroen, of Ajuga Reptans. Die wij “de Pagode” noemen. 

• 

• 

Dit prachtige plantje, geliefd door hommels en bijen is echt een architectonisch hoogstandje. Wij als mensheid hebben ook ooit zoveel schoons kunnen creëren, te zien aan de pagodes uit het verre oosten.

De bloei van de Gewone Smeerwortel is ook zo mooi. Dit doet me denken aan de gouden spiraal die op veel meer plekken in de natuur terug te vinden is. Ik weet niet of het heel duidelijk te zien is op de foto, maar het begin van de bloemen, waar zij het kleinst zijn, zit helemaal opgerold als een soort van slakkenhuisje. Die kleine bloemen rollen als het ware steeds verder uit en tijdens deze groei fase veranderd de kleur van diep rood, naar licht rood om uiteindelijk, op het moment van volledige potentie en rijpheid, helder wit te kleuren.

Ik vind het een mooie weerspiegeling van het leven an sich. Referenties naar dit proces kunnen we terugvinden in de Filosofie uit de Indus vallei. Daar is de onderste chakra ook rood en het kruin chakra wit. Heel mooi toch dat jouw eigen interne processen weerspiegelen in de planten om je heen? Ook is de Smeerwortel, net als eigenlijk alle planten, een geneeskrachtige plant. Gelbrig weet hier veel meer over dan ik en zij maakt er ook daadwerkelijk zalven van die onze buurvrouw met vergevorderde reuma aardig wat verlichting geeft. 

Nog ééntje om mee af te sluiten. Dat is de bloeiende Aardbei. Hierin zie ik twee pentagrammen die precies op elkaar liggen. De onderste is het groen van de knop (met de punt naar beneden) en de bovenste zijn de witte bloemblaadjes, met de punt omhoog. Precies in het midden zit het gele hart van de bloem. De kleine draadjes (excuseer het gebrek aan jargon, ze hebben vast een hele precieze benaming) lijken net kleine zonnestralen. Als je goed inzoomt, lijkt het net of het gele hartje een soort van gloed uitstraalt… of het is dit enkel mijn verbeelding. Precies in het midden, op het punt van balans, zit het deel van de bloem dat uiteindelijk (mits deze bestoven is) uitgroeit tot een overheerlijke aardbei. Fantastisch toch de natuur. 

Ook hebben we onlangs geleerd wat het verschil is tussen de Bosaardbei en de Schijnaardbei. De Bosaardbei heeft dezelfde bloei als de voor ons bekende Aardbei die we kunnen zien in de foto. De Schijnaardbei heeft geen witte bloemblaadjes, maar gele. De gehele bloei is dus geel. 

De dieren waar wij mee samenwerken

Deze week hebben we een heel bijzondere week gehad. Alle biggen zijn naar hun nieuwe plekjes gegaan en hebben het, te zien op de filmpjes, prima naar hun zin. Mamma varken was er ook wel aan toe. Ze heeft aardig wat gewicht verloren in deze zoogperiode, wat ze nu mooi kan aanvullen met vers gras en restjes fruit en groente die wij haar geven. Ze heeft het ontzettend goed gedaan. Zo voor de eerste keer, midden in de natuur je biggetjes ter wereld brengen en zo goed voor ze zorgen, is wel iets moois om even bij stil te staan.

Nu staat ze samen met haar broer in de weide en waren ze alweer als vanouds met elkaar aan het ruziën over het laatste stukje appel. Ze heeft wel een aantal dagen last gehad van haar tepels. Dit is het nadeel van het inbreken in een natuurlijk proces. Dit was iets waar wij niet echt goed over nagedacht hadden. In de wild is het moment van het stoppen met drinken bij mamma een geleidelijker proces. Waarbij de tepels heel langzaam steeds minder melk gaan bevatten waarna ze weer kunnen sluiten. Nu hebben we “zomaar” haar laatste drie biggen bij haar weggehaald en dat was kennelijk toch een te grote verandering voor haar melkproductie. De drie tepels stonden aardig op springen aan het eind van de dag, maar het heeft zich weer keurig hersteld. We gaan er nog eens goed over nadenken wat we kunnen leren van dit proces en wat we een volgende keer anders kunnen doen.

Het tweede punt zijn de kippen. Vorige week dinsdag stond er op de kalender dat van de eerste broedse kip haar kuikens uit konden komen. Dit was echter niet het geval. We hebben toen besloten dat we dit nog maximaal één week aan zouden kijken en in de tussentijd eens op onderzoek gaan waarom dit het geval zou kunnen zijn. We hebben onze kippenvriend eens gevraagd wat een eventuele oorzaak kan zijn. De eerste oorzaak: De haan is niet vruchtbaar. Tweede oorzaak: De haan 1 is monogaam. Achteraf bleek er nog een derde oorzaak te zijn maar daar kom ik later op terug.

Kennelijk is het mogelijk dat een haan een voorkeur ontwikkelt voor één hen. Dat betekent dat niet alle eieren bevrucht zullen zijn. Ook kan een haan, na een x aantal jaar onvruchtbaar worden. Onze haan is nog niet zo oud, dus dat kan de oorzaak niet zijn. We zien de haan ook paren met de hennen alleen wisten we niet helemaal zeker of het met alle hennen gebeurde. We hebben de rest van de week eens extra opgelet en opgeschreven met welke hennen hij paarde en dat waren ze uiteindelijk allemaal.

Ondertussen hadden we ook eens opgezocht hoe je eieren kunt schouwen (zoals dat kennelijk heet). Schouwen wil zeggen dat je het ei onder de broedse kip vandaan haalt en deze in het donker bovenop een lampje zet waarbij al het licht van het lampje door het ei heen schijnt. Na één week broeden hoor je al heel duidelijk de eerste aderen te kunnen zien en na drie weken zit er eigenlijk al een volgroeid kuikentje in. Of wij kunnen niet heel goed schouwen, of er zit echt helemaal niets in het ei. We zijn maar uitgegaan van het laatste, maar dan zaten we nog wel met mamma kip. Dit is haar eerste keer dat ze broeds is geworden en we vonden het ook een beetje sneu dat ze dan een minder positieve ervaring zou hebben. Na al die dagen van broeden zonder resultaat leek ons niet een leuk idee.

We hebben na wat zoekwerk een adresje in de buurt gevonden die eendagskuikens had. Nu schijnt het zo te zijn dat als je in het donker de kuikens onder de broedse kip stopt en de oude eieren weghaalt, dat ze dan niet persé doorheeft dat ze niet uit de eieren zijn gekomen. Dat hebben we toch maar geprobeerd en met succes. Mamma kip was de volgende morgen trotse moeder van zes kuikens. Heel mooi om te zien hoe snel ze omschakelt van broeden naar opvoeden. Zeker ook omdat zij zelf nooit het voorbeeld heeft gehad hoe dat hoort te gaan (geboren in een broedmachine). Heel bijzonder om te zien dat ze weet waar ze de wormen en insecten kan vinden en dat dat kennelijk nodig is voor de jonge kuikens. We hebben haar eigen eieren dezelfde dag nogmaals geïnspecteerd en deze waren niet bevrucht.

Nu restte nog de vraag, waarom lukte het niet?

In één van de filmpjes die we aan het keken voor het leren schouwen van de eieren, hoorden we de man zeggen dat hij wel eens problemen had gehad met eieren die te koud waren geworden. Kennelijk kunnen bevruchte eieren niet goed tegen de kou en gaat daardoor het vruchtbeginsel dood en dan maakt het niet uit hoe lang mamma kip zit te broeden, er zal nooit een kuiken uitkomen. De fout lag dus bij ons. Wij zijn eieren gaan sparen omdat we de eerste tekenen zagen van een broedse kip.

Het spaargedeelte wil zeggen dat we de eieren in één nest bewaren, totdat mamma kip besluit dat er genoeg liggen en ze gaat broeden. Dit kan zomaar twee weken duren, want onze kippen leggen niet precies elke dag een ei. In die twee weken zit er dus niemand op het nest om de eieren warm te houden tijdens de nacht. In die periode hebben we een aantal nachten gehad van onder de -5 °C en dat was kennelijk de reden waardoor de eieren niet uit zijn gekomen.  

Nu zaten we nog met een tweede broedse kip, die al zes dagen op haar eieren zat. Ook haar eieren lieten geen teken van leven zien tijdens de inspectie met de lamp. We wilden al langer onze fauna gaan uitbreiden naar soorten die hier van nature thuishoren. De kip is misschien wel algemeen bekend, maar komt van origine uit het verre oosten, net als de fazant. We hebben twee soorten waarmee we wel uit zouden willen breiden en dat zijn de korhoen en de patrijs. Beide behoren tot onze inheemse landvogels die eigenlijk hun hele leven op de bodem doorbrengen. Ze kunnen wel vliegen, maar dat zijn zeer korte afstanden en dit doen ze enkel bij nood.

De eieren danwel de dieren zelf zijn niet vaak beschikbaar en kennelijk hadden we wederom een moment van toeval want er was in de buurt iemand die net tien patrijzen eieren te koop had aangeboden. Deze iemand was Bart en het was ontzettend leuk om hem te leren kennen. Heel erg fijn dat we medemensen tegenkomen op onze avonturen die net zoals wij in het leven staan. Niet 100% hetzelfde, maar bezig met wat moois van de omgeving te maken. Struiken aanplanten, denken om de vlinders en de bijen, de vogels en eigenlijk alles wat de natuur zo mooi maakt. 

Dezelfde avond hebben we de tien patrijzen eieren onder de broedse kip gelegd en de eieren die er lagen weggehaald. De volgende morgen zat ze nog steeds hetzelfde op de eieren dus plan twee geslaagd. Nu is het afwachten tot 22, 23 of 24 mei wanneer de eitjes uitkomen als alles goed is gegaan. 

De wilde dieren waar wij mee samenwerken 

Ze waren dit jaar een dag te vroeg. De avond van de negenentwintigste zagen we de eerste meikevers rondvliegen. Uiteraard houden deze diertjes zich niet aan de kalender die we over hebben gehouden uit het “Romeinse” rijk. Het is ook best sneu als je jouw naam wilt verbinden aan een bepaalde maand van het jaar. Juli naar Julius Cesar en Augustus naar de van naam veranderde Octavius. De meikevers hebben daar in ieder geval geen boodschap aan en wij eigenlijk ook niet. Wel een genot om naar te kijken en naar te luisteren.

De meikevers zijn niet de beste vliegers, niet dat ik beter kan vliegen dan zij, maar voor dieren geboren met vleugels, lijkt er ergens in het ontwerp een soort van onbalans te zijn aangebracht. Ze vliegen letterlijk tegen alles aan. Het is echt dolkomisch om deze diertjes te volgen in hun zoektocht naar sappige (eiken) blaadjes. Meikevers zijn afhankelijk van het maanlicht voor hun navigatie. Het is dus raadzaam om in de periode waarin de meikevers uitkomen, de buitenverlichting uit te zetten. Zeker de hedendaagse verlichting is zo ontzettend fel, dat deze lampen het licht van de maan overstemmen en de diertjes daardoor verward raken en eigenlijk niet meer kunnen navigeren.

De meikever werd niet al te lang geleden nog als een bedreiging gezien voor de landbouw. De larven eten onder de grond de wortels van de gewassen op waardoor deze afsterven. Boeren, genoodzaakt door de financiële situatie waar wij ook met zijn allen nog in zitten, grepen naar de pesticiden en hebben een groot deel van deze diertjes uitgeroeid. Tegenwoordig beginnen steeds meer medemensen wakker te worden dat wij aan twee kanten belaagd worden en we daardoor in een neerwaartse spiraal zitten. De economie wordt gedomineerd door steeds groter wordende multinationals en investeerders hebben er baat bij dat er veel chemicaliën worden afgenomen. De banken hebben er baat bij dat er veel geld circuleert en er af en toe een crisis ontstaat. De dupe is de natuur en zeer zeker ook de mensheid. Het water, de gewassen zelf, alles loopt vol met gifstoffen en wat was nu echt de reden om dit alles te ondernemen? Geld, het niet kunnen betalen van je rekeningen aan het eind van de maand door een mislukte oogst.

Gelukkig beginnen we steeds meer in te zien dat er inderdaad serieuze neveneffecten zijn en dat er ook andere oplossingen zijn. De oplossingen zijn vaak een gebrek aan andere natuurlijke factoren. De meikevers worden graag gegeten door vleermuizen, mezen, kraaien en kikkers. De larven of engerlingen worden gegeten door mollen, zwijnen en dassen. Het loont dus om die soorten aan te moedigen om te doen waarvoor ze ontworpen zijn door de creator. In plaats van het zogenaamde probleem te bestrijden met gif, doen we een stap achteruit en proberen we het geheel te begrijpen. Waarom zijn er zoveel meikevers of larven van de meikever? Zijn er misschien te weinig mollen? Zijn er teveel mollen-klemmen gezet in de jaren ervoor? Dit is een hele andere aanpak die niet alleen op de korte, maar zeer zeker op de lange termijn vele malen effectiever werkt. Want met het doodsproeien van de meikever, gaan dus ook de soorten die deze op het menu hebben staan, achteruit. 

Wij zijn nu heerlijk elke avond naar de taferelen van onze gevleugelde komedianten aan het kijken. Het is alleen raadzaam om niet met je mond open te zitten kijken, er kan zomaar eens een meikever afdwalen 😉 

Niet natuurlijke invloeden 

Afgelopen maandag was het weer zover. Een witte waas die de prachtig mooie blauwe avondlucht verbloemd. Slierten en resten van de sporen die de vliegtuigen achterlaten blokkeren het zicht. Op dit soort dagen vraag ik me echt af waarom dit nu nodig was. Oké, het was een warme dag met redelijk wat zon, maar is het dan echt nodig om de gehele wolken vrije lucht vol te spuiten met deken van nano deeltjes? Een andere reden kan zijn dat er een poging ondernomen werd de regen te stoppen die we later in de week gekregen hebben wat best wel nodig was voor sommige gewassen. Wij waren in ieder geval blij met de regen die er viel. Nu maar hopen dat er niet teveel van de rotzooi die in de lucht zit mee naar beneden is gekomen met de neerslag. 

De rest van de week was het te bewolkt om te kunnen zien of er chemtrails waren. Dus voor deze week vooralsnog enkel op maandag. 

Afsluitende gedachte

Ik wil deze update graag afsluiten met een ervaring die ik heb gehad in het verleden die toch best veel gelijkenissen vertoont met de situatie waar wij nu met zijn allen in verkeren. Het verhaal gaat over mijn wijlen opa Aloysius of “Loek”. Vroeger brachten Ewout, Silke en ik aardig wat tijd al kaartende door bij onze opa en oma. Met verjaardagen waren we met de hele familie aan het Pesten en dat zijn altijd leuke tijden om aan terug te denken. Achteraf gebeurden er dingen die helemaal niet zo leuk waren. Mijn moeder had namelijk al lang al door de opa Loek niet zo heel goed tegen zijn verlies kon. Soms kon hij het kennelijk niet laten om al sjoemelende zichzelf in de situatie te brengen dat hij kon winnen van zijn kleinkinderen. Ik heb dat toendertijd nooit doorgehad. Je gaat er als kind niet vanuit dat er medemensen zijn die het nodig vinden om vals te spelen om een kaartspelletje te winnen.

Waar wil ik heen met dit voorbeeld? Wij als mensheid bevinden onszelf precies in dezelfde situatie als Silke, Ewout en ik dat hadden met onze opa. Wij leven in een samenleving of setting waarbij er iets te winnen valt. Dit is gecreëerd in de vorm van schaarste. Er is namelijk maar één nummer 1, één winnaar en kennelijk zijn er medemensen onder ons die zich daartoe aangetrokken voelen. Om als nummer 1 uit de bus te komen, mits dat niet lukt op een eerlijke manier bestaan er tal van manieren om dat toch te kunnen. Liegen, bedriegen en misleiden zijn trucjes waarmee een situatie beslecht kan worden die tegen alle eerlijkheid en redelijkheid ingaat. Ik vind het niet alleen jammer dat ons leven zo is ingericht dat er medemensen zijn die zich ten koste van andere medemensen willen profileren, maar ik vind het bovenal een teken van zwakte. Dat je dit soort lage technieken dient te gebruiken omdat je niet op een eerlijke manier iets voor elkaar kan krijgen wat je heel graag zou willen.

Ik kan door de situatie met opa Loek heel goed begrijpen dat er medemensen zijn in dit land, velen op zeer hoge (overheids) posities, die het nodig achten zich te verlagen door andere medemensen te bedriegen en te misleiden. Er zijn vandaag de dag zoveel voorbeelden te vinden dat je bijna zou denken dat er geen eerlijke en integere medemensen meer over zijn op belangrijke posities in onze samenleving. Waar komt dit dan vandaan? Waarom vinden sommige medelanders het nodig om tegen andere medelanders te liegen en waarom zien we dat vooral terug in “hoge” kringen? Ik denk dat de uitspraak “Power Corrupts and Absolute Power Corrupts Absolutely” ons een aardig eind in de richting brengt. Dit is ook de reden dat ik nooit en te nimmer een hoge functie zou willen bekleden omdat ik weet dat het tot het hierboven gezegde kan leiden.

Ik denk dat Tolkien en zijn boeken ook meerdere malen heeft gehint naar dit fenomeen. Gandalf wilde persé niet de ring van Frodo aannemen in het begin van de boekverfilming van in de bang van de ring. Gandalf wist heel goed dat het voor iemand zo krachtig als hij, heel vervelend zou kunnen worden als hij zou bezwijken aan de “duistere” krachten van de ring. Het gaat in onze wereld dan ook niet om geld of aanzien, maar om de verslaving aan de controle die je kunt uitoefenen als hoogwaardigheidsbekleder. Dat met het schrijven van één “spoedwet” je het hele land kunt veranderen. Het is met recht een soort van verslaving, een junkie die steeds maar meer wilt. Eigenlijk zijn het hele zielige medemensen die vast heel wat hulp van ons kunnen gebruiken. Ik denk dat het eerst handig is om de junkie uit zijn of haar omgeving weg te halen, waar daar is immers teveel verleiding aanwezig. Tevens zijn de “vrienden” die je op dat moment om je heen hebt verzameld niet degenen die jou kunnen helpen bij het afkicken, zij zijn een deel van het probleem. 

De moraal van het verhaal zit hem in het feit dat we in een tijd leven waarin een leugentje voor eigen bestwil uit heeft weten te groeien naar een leugentje om de hele wereld mee op te kunnen sluiten. Zo gek is het helemaal niet, het is zelfs prima te verklaren als we het gedrag analyseren van diegene die daar aan meedoen. Fantastisch mooi toch dat ik nog zoveel heb mogen leren van mijn opa Loek. Wie had ooit kunnen denken dat dankzij zijn valsspelen tijdens een spelletje kaart met de familie, ik zou leren begrijpen dat het helemaal niet gek is om te veronderstellen dat er medemensen bereid zijn om te liegen en te bedriegen in situaties waar de belangen nog velen malen groter zijn. 

Desalniettemin hou ik toch nog steeds van mijn Opa, ook al is hij niet meer bij ons in een fysiek lichaam. Ik hou ook nog steeds op een bepaalde manier van Mark Rutte, Hugo de Jonge, de Oranjes en ga zo maar door. Uiteindelijk zijn zij ook ooit gecreëerd door hetzelfde krachtveld als wij allemaal. Echter is het niet een goed idee om deze medemensen op plekken in onze samenleving neer te zetten waar zij voor enorme schade kunnen zorgen. We laten kinderlokkers ook geen leraren worden. Het is ook niet handig om kleptomanen als verkoper in te zetten in een hele dure horlogewinkel. Ook is het niet slim om een pyromaan op een chemiebedrijf te laten werken. Zo is het ook niet slim om medemensen met een aantoonbare psychische stoornis (narcist, psychopaat) op een plek in de samenleving te positioneren waarbij het de bedoeling is dat je voor de medemensen opkomt en je kunt verplaatsen in je medelander. Dat kunnen deze medemensen simpelweg niet. Zij hebben hulp nodig, psychische begeleiding of iets dergelijks. Daar wordt uiteindelijk iedereen beter van denk ik zo. De Ruttes en dergelijke kunnen eindelijk eens echt aan zichzelf gaan werken onder begeleiding van specialisten en wij kunnen medemensen kiezen om ons gezamenlijke land te helpen herstellen die geen psychische stoornis hebben. Heel simpel verhaal lijkt me? 

Jullie allemaal een fijne week toegewenst en blijf nadenken, genieten en vertrouwen!