Holtland Homestead
Natuur Update 2: 13-04-20 t/m 19-04-20
Algemeen
Wat kan een regenbui toch fijn zijn. Ik heb heerlijk buiten gestaan, kleren uit en de warme druppels met open armen ontvangen. De natuur liet tegelijkertijd een heel boeket aan geuren los en was er met elke ademhaling een andere plant of bloem te onderkenen. De volgende dag waren de bossen veranderd. Kennelijk was dit het startmoment van de zomer-, winter en Amerikaanse eiken om de blaadjes los te laten uit hun beschermende omhulsel. Waar er eerst nog enkel prachtige grillige silhouetten van stammen en takken zichtbaar waren, als je van de bosbodem naar boven keek, maakt het blauw van de lucht nu langzaam plaats voor de frisse groene blaadjes. Wat een fijn moment. Een adempauze, dat zeker en daar zijn we heel dankbaar voor.
Migratie en gras- en gewasgroei
Ondanks de heerlijke regen is de weide nog niet op het moment aangekomen dat zij volledig haar groeipotentieel kan laten zien. De bodemtemperatuur is langzaam maar zeker aan het stijgen want dat kunnen we zien aan de verschillende gewassen die opkomen. Het duizendblad, de wilde peen, de wilde pastinaak, de veldlathyrus, de rode klaver en natuurlijk alle verschillende paardenbloem soorten.
De snelheid waarmee deze gewassen groeien is nog dusdanig laag dat we nog even wachten met het opstarten van de eerste migratie van dit zonneseizoen. Door de geringe gras- en gewasgroei is er net genoeg om de (wilde) dieren te voorzien van een hapje vers in combinatie met kruidig hooi. De eerste echte buien gaan verlossing geven voor alle (wilde) dieren die afhankelijk zijn van de groei van de grassen en de gewassen op de weides.
De flora
Sinds de mooie regenbui van afgelopen zondag hebben de bomen, struiken en planten een metamorfose ondergaan. Er zijn veel soorten die graag wilden bloeien, maar nog even wachten op een goede bui. De fruitbomen waren al goed in bloei gekomen vanwege de diepe wortels en het vocht dat daar nog aanwezig is van de neerslag van het najaar en de eerste drie maanden van dit jaar. De pruimen- en de perenbomen als eerste en nu beginnen de appelbomen te bloeien.
De (wilde)bijen vliegen als een dolle heen en weer tussen hun holtes en de bloemen die bulken van het stuifmeel. Ook zijn de laurierkersen aan het bloeien geslagen. Eerst leek het erop dat de bloei verloren was gegaan vanwege de enorme kracht van de zon. We zagen de knopjes komen, maar in plaats van hele mooie witte bloempjes werden het bruine dorre bolletjes. Zo zie je maar wat een verschil regen en zonnekracht kan maken. Ook hier zijn talloze soorten insecten op te vinden. Grote en kleine torren, allerhande bijensoorten, mieren en vlinders.
Er is bijna elke dag wel weer een soort die voor het eerst dit jaar haar bloemen laat zien. Ik vind het heerlijk om even de moeite te nemen om, hoe klein de bloem dan ook, de eerste geuren op te snuiven. Geen soort ruikt hetzelfde en de één nog lekkerder dan de ander. Ook de hele kleine bloempjes kunnen je verassen. Dit jaar doet de hondsdraf het goed. Duizenden kleine paarse bloemen die al vroeg in de morgen worden bezocht door de verschillende soorten hommels. Als de temperatuur wat hoger wordt komen ook de eerste bijen en dan zoemen deze plantjes. Heerlijk om daarnaast je kopje koffie te drinken. Wat mooi zeg, wat deze wereld allemaal weet voort te brengen en wij hoeven daar helemaal niets aan te doen.
De dieren waar wij mee samenwerken
Alle dieren zijn nog blij. We hebben nu drie kippen die broeds zijn geworden waarbij er zelfs even sprake was dat twee kippen één nestje wilden gaan uitbroeden. Aan het einde van de dag hadden ze toch besloten dat één kip per nest meer dan genoeg is en heeft de ander een leeg nest gekozen waar wij de eieren van de dag aan hebben toegevoegd. Er zijn manieren om broedse kippen te laten stoppen met het proces, maar wij vinden het juist fijn dat ze broeds worden want zo kunnen zij zelf hun populatie in stand houden.
Dit is een ecosysteem dat op bijzondere wijze intact is. Uiteraard zijn kippen niet inheems op het Europese vasteland, maar al dusdanig lang aanwezig dat ze als “inheems” kunnen worden gezien. Waarom het ecosysteem nog intact is, is vanwege het feit, dat de havik en de buizerd af en toe een kip ophaalt bij ons.
Dat vinden wij niet erg, want de roofvogels hebben een net zo belangrijk aandeel in het geheel als elk ander dier. De broedse kippen zorgen voor nieuwe aanwas, waar de buizerd of havik af en toe de minder fitte dieren er tussenuit zal pikken. Dit gebeurt vaak als de haan niet op zijn best is. Het lijkt soms wel of de roofvogel weet wanneer de haan in de rui is en daardoor een beetje zielig rondloopt.
Ook dit is een mooi voorbeeld hoe slim de natuur in elkaar steekt. De roofvogel is nooit zo fit en slim om een kip te pakken als de kippen met elkaar samenwerken. Zo gauw de normale verdedigingsstrategie ontbreekt, ziet de roofvogel hun kans schoon. De kippen die dan niet goed voor zichzelf zorgen, hebben er kennelijk voor gekozen om de roofvogel populatie te helpen zodat hun jongen ook te eten krijgen. De natuur zorgt heel goed voor elkaar en op een veel complexere manier dan wij nu met zijn allen denken. Hetgeen wat de mensheid heeft weten te bedenken voor de processen van de natuur is niet echt meer van deze tijd. “Kill or be killed”, “build for the kill”, “survival of the fittest” en ga zo maar door. Als je zoveel negatieve uitspraken kan bedenken voor zoiets moois, zegt dat naar mijn mening meer over de bedenkers dan over het onderwerp.
Volgende week gaan de eerste biggen naar hun nieuwe verzorgers. Truffel en Olijfje gaan naar Noord-Holland om daar samen te leven met ganzen en een hond. Zij hebben daar een mooi stuk gras te midden van diverse fruitbomen waarvan zij in het najaar lekker kunnen snoepen. Heel benieuwd hoe zij het daar gaan vinden.
Het vertrek van de eerste twee biggen is eerder dan gepland. We hielden rekening met zeker 10 weken tot spenen. Met dien verstande dat mamma varken het zelf mocht bepalen wanneer zij klaar zou zijn met melk geven.
We hebben deze week, dan zijn de biggen pas 7 weken oud, de eerste tekenen gezien dat mamma varken het tijd vindt dat de kleintjes meer zelf naar eten gaan zoeken. Voorheen lag ze bij het eerste gekrijs (en dat kunnen ze) al op haar zij om melk te geven. Nu loopt ze stoïcijns – alsof ze gehoorbescherming heeft opgezet – nog tientallen minuten door.
De wilde dieren waar wij mee samenwerken
Vorige week lieten we twee foto’s zien van een nestje waarvan we niet zeker wisten van welk vogeltje het kon zijn. Enkel aan het prachtige bouwsel zelf konden wij het niet onderkennen. Gelukkig lag na een aantal dagen het eerste eitje erin waardoor het een stuk makkelijker wordt om te bepalen welk vogeltje dit is. Ik ben benieuwd of jullie er nu achter kunnen komen. Het is ons na wat zoekwerk uiteindelijk toch gelukt.
We hebben inmiddels nog meer nesten gevonden:
- 2 spreeuwennesten in oude spechtennesten.
- 2 lijsternesten
- 1 winterkoningnest
- 2 koolmeesnestjes waarvan één in een kastje
- 1 merelnest die nu ook daadwerkelijk is uitgekomen. Vier kale aliën mereltjes liggen opeen gepakt in het nest dat mamma merel in de takkenwal heeft gemaakt.
We hebben deze week elke dag de Edelherten op bezoek. In de avond en in de ochtend staan ze met een clubje te grazen op de weide. Sommigen zijn zelfs zo stoer dat zij tot aan het elektrische net komen waar mamma varken samen met haar kleintjes in verblijft. Ook zagen we de herten op een morgen van het midden van de weide de bosrand instuiven. De andere varkens hadden ons kennelijk al aan horen komen en kwamen uit hun nest in het bos de weide op gerend en dat vonden de zes keer zo grote edelherten toch wel een beetje spannend. De varkens zien niet al te goed dus die rennen op alles af wat beweegt. Al met al een fantastisch mooie week. Het blijft heel bijzonder om het samengaan van het wild met onze eigen dieren te mogen aanschouwen. Het geeft ons te kennen dat met een andere kijk naar onszelf, de natuur en de manier waarop dat samen kan bestaan, waardoor iedereen blij kan zijn toch best haalbaar is.
Niet natuurlijke invloeden
Er begint zich langzamerhand een patroon te ontvouwen. Voor de hele bierverkoudheid was het voor velen al duidelijk dat er zich rare dingen afspeelden boven onze hoofden. Deze gedachten en opzichten werden bevestigd toen meer en meer medemensen zich er eens in vast zijn gaan bijten. Er zijn nu al meer dan 100 patenten te vinden die aantonen dat de techniek bestaat om middels vliegtuigen en grondstations op grote schaal het weer te sturen. Voor de bierverkoudheid waren er zoveel vliegtuigen in de lucht dat het soms lastig was om vast te stellen of de witte haas nu kwam door enkele vliegtuigen die ingezet worden om het weer te sturen, of door het vele vliegverkeer dat enorm veel rotzooi achterlaat in onze gezamenlijke atmosfeer.
Nu de vliegvelden niet of nauwelijks meer worden gebruikt en de hoeveelheid vluchten drastisch zijn afgenomen is het toch wel heel duidelijk geworden wat er in ons luchtruim gebeurd. Voor de paasdagen (7, 8, 9, 10 en 11 april) waren er niet veel vliegtuigen, maar diegene die er waren lieten lange dikke strepen achter. Twaalf april viel bij ons 7,5 millimeter regen. Dertien en viertien april was het bewolkt en konden wij niet zien of er boven het wolkendek vliegtuigen bezig waren met deze operaties. Op 15, 16 en 17 april waren de wolken verdwenen en de vliegtuigen weer volop aanwezig en dikke strepen die uitwaaierden tot een witte mist hoog in de lucht. De dag erna uit het niets 1 millimeter regen. Vervolgens hadden we weer drie prachtige mooie dagen met een strak blauwe lucht en af en toe een vliegtuig met een bekend kort condensatie spoor erachter. Hoe toevallig is het dat precies voor de spaarzame buitjes die over ons land kwamen zetten er minimaal drie dagen aan sprayen van vliegtuigen aan voorafging?
Kan het zo zijn dat er wederom een poging wordt ondernomen om de boeren in de weg te zitten? Dat het voorjaar zo droog wordt dat het lastig wordt om op veel plekken in het land (voornamelijk de klei en de zandgebieden) de zaden danwel de plantjes de grond in te krijgen?
Wie zal het zeggen, maar het is vandaag de dag steeds makkelijker om overduidelijk, op klaarlichte dag, het plan te onderkennen dat zich ontvouwd met als afleiding een biergriepje.
Een passende uitspraak vanuit de Qanon beweging:
“We are the world, we are watching, where we go one, we go all”
Afsluitende gedachte
De wolf en de schaapskleren. Dat is wel een mooi voorbeeld van wat er nu gaande is op het landelijke- en wereldtoneel. Het is voor iedereen zichtbaar dat er stugge, donkere haren onder het schapenwolletje vandaan aan het komen zijn. Wij merken dat meer en meer medemensen de onzin die uit de monden van de zogenaamde “volksvertegenwoordigers” en de daaraan gelieerde instanties komen niet meer volledig accepteren.
Ik kan me nog een mooie meme herinneren. Een meme is een humoristische foto met een stukje tekst erbij wat op internet wordt gebruikt om op ludieke wijze iets duidelijk te maken. Dit keer was de meme een foto van de “koningin” van Engeland en volgens mij “baron” de Rothschild. Zij keken beide erg ongemakkelijk. De tekst die erbij stond was als volgt: “We hadden het internet toch ontworpen om als ons wapen te dienen?” Je merkt nu hoe makkelijk zo een meme is, want nu ben ik al 7 regels kwijt om een een foto te omschrijven.
Goed, waarom ik dit zo treffend vind met de huidige situatie in het achterhoofd, is dat meer en meer (jonge) medemensen niet alleen maar afhankelijk zijn van het nieuws uit de kranten (allemaal opgekocht in 2019 en horen nu toe aan één eigenaar) of de televisie (al decennia onder beheer van een klein clubje). De nieuwe generatie kan nu hetgeen wat verteld wordt zelf natrekken en vanuit de duizenden verschillende bronnen zelf gaan bepalen wat hun standpunt is. Het internet is inderdaad een krachtig wapen geworden.
Het internet is van origine een militair netwerk genaamd “ARPANET”. Het nu nog bestaande louche bedrijf DARPA heeft in den beginne dit netwerk bedacht als intra-net binnen het militair industrieel complex wat er in Amerika bestaat. Dat is een combinatie van militairen die een eed hebben afgelegd tezamen met civiele bedrijven, geheime diensten en universiteiten. Uiteindelijk is het “internet” naar buiten gekomen als iets dat in een garage door een stel nerds is ontwikkeld, maar dat scenario begint ook een beetje oud te worden. Het potentieel om een netwerk te hebben van allemaal computers die bij alle mensen in hun huizen staan en later is uitgebreid naar computers in broekzakken en die om polsen zitten, is de natte droom voor elke organisatie die graag alles wil beheren en controleren.
Hetzelfde geldt voor Facebook. Dat heeft suiker-berg helemaal niet ontworpen als een leuk initiatief om te gebruiken op de universiteit waar hij zat. Hetzelfde louche bedrijf (DARPA) samen met de C.I.A. is verantwoordelijk voor deze techniek (life-log) en hebben dit keer voor een ander scenario gekozen om de techniek met hele krachtige informatie verzamelende tools bij het grootste deel van de wereld in hun leven te verweven. We hadden kunnen weten dat alles wat gratis is, eigenlijk nooit helemaal gratis zal zijn.
Nu beginnen we steeds meer door te krijgen wat we aan het verliezen zijn en waar deze techniek al die tijd al voor bedoeld was. Namelijk een compleet beeld te krijgen van het leven van alles en iedereen om vervolgens al deze mensen langzaam maar zeker te sturen naar het punt dat zij akkoord gaan met het feit dat hun (natuur) rechten van hun worden afgenomen. Maar en er is zeker een maar. Wat niet van tevoren bedacht was, is dat er heel veel medemensen nog wel een zuiver hart hebben en zij ook heel goed om weten te gaan met dit Trojaanse paard en het wapen hebben omgezet in een balanceerde krachtbron van liefde, kennis en waarheid.
Het is nooit eerder in de geschiedenis mogelijk geweest voor om live informatie te delen van over de hele wereld zonder dat daar de gebruikelijke filters tussen zitten (Reuters, AP ed.). Waar mensen 30 jaar geleden nog in een soort van sociaal isolement zaten, waar de aanvoer van informatie via heel weinig bronnen binnen kwam en nog weinig mensen ook fysiek de hele wereld over konden reizen, naar een wereld waarin het nieuws en de feiten sneller verspreiden dan de gangbare kanalen dat zelf kunnen. Dit gegeven is al jaren de drijfveer achter de verschuiving van perceptie van heel veel medemensen op onze planeet.
Dit is naar mijn mening ook de reden dat er nu zo veel tegelijkertijd gaande is. De kat in het nauw maakt rare sprongen. Dat betekent dat we daadwerkelijk de kat langzaam in het nauw aan het drijven zijn en dat is eigenlijk ook helemaal niet zo gek. Je kan niet voor eeuwig een kaartenhuis van leugens in stand houden. Vroeger of later komen we er toch achter en tegenwoordig wordt het steeds eerder en sneller.
Het is game over, we gaan nu de laatste stappen zetten om te zorgen dat de spreekwoordelijk kat niet al te veel schade kan aanrichten in de wanhoopspogingen de wereld te domineren. Wat we over zullen houden als dit systeem eindelijk in elkaar klapt is iets wat we nooit voor ogen hadden kunnen houden. Als al die duistere rotzooi verdwijnt; kinder- en mensenhandel, oorlogen, ziektes, schulden, straling, chemtrails, geo-engineering en ga zo maar door, dan kunnen we pas echt gaan zien wat voor een impact dit alles op deze planeet heeft gehad. Zonder al deze duistere zaken, zal er een wereld overblijven die velen malen beter aanvoelt.
Een wereld waarin mensen elkaar weer echt kunnen vertrouwen.
Een wereld waar er tijd is voor alles een iedereen.
Een wereld waarin jonge mensen weer echte normen en waarden kunnen leren.
Een wereld waarin er geen kennis en informatie wordt achtergehouden waardoor mensen tot hun volle potentie kunnen komen.
Een wereld waarin iemand die je niet persoonlijk kent, beslissingen kan nemen die jouw leven en vrijheden ernstig beperkt.
Bovenal een wereld van vrije mensen, die vrij kunnen denken, die zich vrij kunnen voelen en zich vrij uiten in wat voor een vorm dan ook.
Dit is geen hippie, flowerpower of New Age gelul (excuseer). Dit kan echt. De keuzes zijn er, de middelen om de juiste keuzes te maken zijn er. We trappen er niet meer in, we laten ons niet langer bang maken, we laten ons niet langer voorliegen of half informeren en als laatste eisen wij weer de verantwoordelijkheid op die wij met zijn allen hebben.
Dit kan een wereld blijven waarin een klein clubje “mensen” de macht naar zich toe kan trekken en daarmee de controle kan uitoefenen over de rest van de wereld. Hiervoor is de rest van de wereld nodig die slaapt, niet de tijd heeft, vast zit in allerhande (financiële) beperkingen en compleet de clou mist van wat er precies gaande is.
Dit kan ook een wereld zijn waarin een klein clubje mensen er een soort van duistere hobby erop nahoudt. Waarbij de rest van de wereld, omdat zij ervoor gekozen hebben zelf weer verantwoordelijk te zijn voor hun doen en laten. Keuzes maken gebaseerd op volledige informatie en daardoor in een wereld kunnen leven waarin zij de vrijheden kunnen genieten die er van nature horen te zijn.
Fijne week 🙂