Ik weet niet of jullie het nog kunnen herinneren, het moment op de lagere school, dat er kennelijk een periode was aangebroken om de tafels erin te stampen. Het leek wel een oneindig ritueel van herhalen, herhalen en nog eens herhalen.
1 x 1 = 1
1 x 2 = 2
1 x 3 = 3
Allemaal in koor de meester (dat is eigenlijk al een raar woord) of juffrouw nadoen totdat deze getallenreeksen je spreekwoordelijke oren uitkomen. Als ik eraan terugdenk is het bijna te vergelijken met drilmatig aanleren danwel afleren van bepaalde zaken zoals dat in het leger gebeurde. Wat ik wel heb geleerd is dat het kennelijk belangrijk was/is om deze getallenreeksen te onthouden. Er was geen diepere betekenis, er was geen mooie en allesomvattende gedachte. Het moest.
Gelukkig leven we nu in een tijd waarin we kunnen overleven in dit systeem zonder dat we heel lang deel uit hoeven maken van een school of opleidingsinstituut. Er zijn heel veel positieve aspecten te halen uit de hedendaagse manier van elkaar iets leren, maar naar mijn mening doet het meer kwaad dan goed. Er zit geen leven in het curriculum, het lijkt meer een ritueel te zijn, waar wij allen toe worden ingewijd. Een light versie van allerhande ordes die nagenoeg dezelfde manier van het aanleren van rites en gebruiken erop nahouden. Onze kaste, heeft zo haar eigen rituelen en gebruiken. Deze kaste heeft zelfs geen keuze of zij wel of niet deel willen nemen aan deze orde (leerplicht). Het blijft daardoor bijzonder om op te merken dat er zoveel medemensen, zelfs na de inwijding in hun kaste/orde, een manier hebben gevonden om toch weer onafhankelijk te gaan denken.
Vanuit die gedachte was ik nieuwsgierig geworden naar het fenomeen van de “tafels”. Waarom wij die zo emotie- en harteloos naar binnen geschoven hebben gekregen. Kunnen we er niet iets mooiers uit halen? Iets dat ons kan helpen anders dan hetgeen wat ons is aangeleerd?
Laten we eens beginnen met de getallen 1 t/m 9 in een tabel te zetten.
Zo op het eerste gezicht lijkt het niet zo bijzonder. Het zijn nog steeds de standaard rijtjes, maar nu in een tabelvorm.
Laten we eens naar de getallen kijken die naast elkaar staan als we een diagonale lijn trekken. Bijvoorbeeld van 7 naar 7. Dan komen we onderweg de volgende getallen tegen. 7, 12, 15, 16, 15, 12 en 7. Er wordt nu een symmetrisch patroon zichtbaar. Als we een lijn van 1 naar 81 trekken, zien we dat alle getallen links van de lijn corresponderen met de getallen rechts van de lijn. Deze getallenreeks is de uitkomst van het tot de tweede macht verheffen het desbetreffende getal in de meest linkerkolom. Het middelpunt bevindt zich in de kolom van 5 en dan wel bij het getal 25.
Als we dit getal reduceren tot een enkel getal, dan zien dat twee plus vijf zeven is en dat is een bijzonder getal om in het midden tegen te komen. Laten we die methode van het verkleinen eens toepassen op alle getallen. Misschien kunnen we hiermee een patroon gaan herkennen.
Ik heb alle getallen die dezelfde waarde vertegenwoordigen een gelijke kleur gegeven.
Wat in ieder geval bijzonder is om op te merken zijn de nummers 3, 6 en 9.
In de kolom van 3 zien we het patroon 3, 6, 9, 3, 6, 9, 3, 6 en 9.
In de kolom van 6 zien we het patroon 6, 3, 9, 6, 3, 9, 6, 3 en 9. Precies het tegenovergestelde.
In de rij en de kolom van 9 zien we alleen maar negens.
Als we nu alle niet gekleurde kolommen eens weghalen.
Wat nu opvalt is dat het patroon niet alleen maar diagonaal van 1 naar 1 symmetrisch is, maar ook van 8 naar 8.
Op de horizontale en verticale assen is het patroon gespiegeld.
We kunnen net als in vele andere toepassingen de nummers en hun tegenpool onderkennen.
De zevens corresponderen met de tweeën. De vier met de vijf en de zessen met de drieën. De negens corresponderen enkel met zichzelf.
Als je alle getallen van de losse kwadranten of de getallen in het kruis bij elkaar optelt kom je altijd uit op 9.
Ik blijf het fantastisch vinden dat er zulke interessante patronen te ontdekken zijn in de meest alledaagse dingen. Het is uiteraard best fijn als je een basisvaardigheid in rekenen hebt zodat je in het dagelijks leven berekeningen kunt maken. Ik denk dat het ook goed is om een andere kant van hetzelfde te belichten. Om de vraagstukken die dan naar boven komen eens met zijn allen te bespreken.
Waarom is er een patroon te ontdekken in de tafels?
Waarom staan de 7 en de 2 in het midden?
Waarom worden deze omsloten door drieën, zessen en negens?
Wat betekent dit nu precies?
“If you only knew the magnificence of the 3, 6 and 9, then you would have the key to the universe.”
NICOLA TESLA
Kennelijk bestaat er een betekenis aan getallen, nummer en of cijfers waar wij geen weet van hebben. Wij hebben geleerd ze enkel te gebruiken als rekenmiddel en niet persé als een levend en dynamisch concept. Het is zelfs dusdanig van aard dat we kunnen spreken over een absolute, maar toch veranderende vorm van ons bestaan. Het is niet afhankelijk van mode, rage of hype. De getallen komen altijd op dezelfde plek en betekenen voor eenieder hetzelfde.
Laten we eens kijken wat er gebeurd als we enkel de drieën, zessen en negens overlaten in de tabel.
Als ik dit figuur zie, denk ik meteen aan iets elektrisch, magnetisch of misschien wel elektromagnetisch. Als we de Hermetische principes hanteren om hetgeen wat we zien te verklaren, dan zien we hier heel duidelijk het principe van “Gender”. Bij de meeste van ons komt bij het woord gender de classificatie van man en vrouw naar boven drijven. Dit is echter een zeer recentelijke opvatting van het woord.
Om iets geboren te laten worden hebben we twee energieën nodig, namelijk mannelijke en vrouwelijke. Ook wel aangeduid als + en -, positief en negatief, Yin en Yang en ga zo maar door. Uiteindelijk komt het neer op het feit dat er altijd, op elk niveau van bestaan een vrouwelijk en een mannelijk energetisch aspect nodig is om iets te creëren.
We hebben nu misschien wel een mooie verklaring gevonden voor de vakjes met de 3 of de 6 erin, er is echter nog een vakje, die toch een aardige prominente rol heeft in dit geheel. Voor een mogelijke verklaring komen we wederom bij de Hermetische filosofie terecht. In deze filosofie wordt er gesproken over “THE ALL”. Dit is hetgeen wat ten grondslag ligt aan alles wat wij kunnen ervaren in dit biologisch bestaan en alle andere bestaansvormen waarvan wij het bestaan niet kunnen snappen tegenwoordig. De filosofie spreekt over hetgeen wat niets boven zich heeft, maar niet in de zin dat het boven iets uitstijgt. The All kan eigenlijk ook helemaal geen naam dragen omdat er niemand voor dit fenomeen bestond om het een naam te mogen geven zoals wij dat aan ons nageslacht doen.
“That which is the fundamental Truth—the Substantial Reality—is beyond true naming, but the Wise Men call it THE ALL.”
The Kybalion
Volgens de Hermetische Filosofie heeft The ALL 7 principes in werking gezet. Deze principes zijn bindend voor iedereen, overal en altijd. Ook heeft THE ALL het principe van Gender gecreëerd zoals we hierboven al even aangehaald hadden. Zouden we dat terug kunnen halen uit de tafels?
Dat zou toch wel een bijzonder fenomeen zijn om te zien.
THE All, vanuit de staat van perfectie, eenheid, symmetrie en harmonie kunnen we symboliseren met het getal 9. Het getal der getallen, waar alle andere getallen uit voorkomen.
Door zichzelf op te delen in steeds kleinere stukjes en daarbij nog steeds geen onrecht doet aan de harmonie, de gelijkheid en symmetrie, ontstaan er steeds complexere vormen van bewustzijn. Deze nieuwe vormen van bewustzijn bestaan nog steeds in THE ALL, hebben nog steeds de gelijkenis van THE ALL maar hebben in de groter wordende complexiteit ook een andere vorm van bewustzijn verkregen.
De volgende fase is de creatie van de Vrouwelijke en de Mannelijke aspecten vanuit THE ALL. Het alsmaar uitdijende proces heeft ruimte gecreëerd voor een nieuw vorm van bewustzijn en dat is die van het creëren zelf. Nog steeds zijn zij een deel van THE ALL, vormt hun versmelting het nummer van THE ALL, maar hebben een eigen identiteit gekregen om samen nieuwe vormen te mogen gaan ontdekken en creëren in lijn met het patroon wat THE ALL in werking heeft gezet.
Opnieuw vindt er expansie plaats en wordt er een harmonieuze ruimte gecreëerd. Zoals de klankkast van een gitaar vormen deze nieuwe ruimtes de plek waar de trillingen vanuit THE ALL, in combinatie met de mannelijke en vrouwelijke snaren, nieuwe harmonieuze relaties laten ontstaan.
Weer zien we de harmonie, de gelijkheid, de samenwerking en de symmetrie terugkomen in het ontwerp. Niets is zomaar, het is allemaal met elkaar verbonden om zo perfect in balans te kunnen blijven.
De lege ruimtes zijn opgevuld met nieuwe levensvormen. Deze levensvormen maken nog steeds deel uit van THE ALL. Hun numerieke waarde tezamen correspondeert met die van THE ALL. Er is een prachtig kleurrijk patroon zichtbaar geworden, een spektakel waar allen binnen THE ALL, maar ook THE ALL zelf van kunnen genieten en elkaar in kunnen herkennen. Een gezamenlijke band, een band van eeuwige verbintenis tot en met het allereerste begin.
Er zijn wederom nieuwe vormen gecreëerd die een nieuwere vorm van samenzijn kunnen ervaren. Deze nieuwe vorm wordt gesymboliseerd door de relaties tussen de twee en de zeven, de vier en de vijf en tot slot de acht en de één. Nog steeds is hun connectie tot de THE ALL duidelijk, samen zijn ze één, of anders gezegd 9.
Nu zijn we aangekomen bij wat voor mij de huidige staat van ons gezamenlijke bewustzijn voorstelt. Wij weten nu waar de bovenstaande tafel uiteindelijk vandaan lijkt te komen, maar wij als mensheid hebben weinig tot geen enkel besef meer. Op het eerste gezicht, aan de oppervlakte, lijkt het of er geen enkel verband is. Het lijkt of alles zomaar zo gekomen is of misschien zelfs wel volgens een evolutionair patroon zich heeft afgespeeld. Een nietszeggende grijze massa waarin het grotere bewustzijn verdeeld en versnipperd is geraakt en tot slot in allemaal losse hokjes is gestopt. Met 1 als de laagste klasse en 81 als de hoogste. Dit is naar mijn mening hoe wij in zijn/haar algemeenheid, bewust of aangeleerd, naar de wereld zijn gaan kijken. We missen zo een heel belangrijk onderdeel van ons bestaan en het zat al die tijd al verborgen in de meest simpele en rudimentaire aspecten.
Wij hebben de tafels, de getallen, de vormen etc. niet uitgevonden, dit hebben wij ontdekt. Wat we hebben kunnen ontdekken is dat wij allemaal vanuit dezelfde Bron komen, dat wij allemaal gelijk zijn en dat wij allemaal samen horen te werken om een fantastisch kleurrijk bestaan te mogen genieten. Bovenal hebben we kunnen vaststellen is dat er een macht, een kracht, een architect of zelfs een Godheid bestaat die dit alles bedacht heeft, maar zich tegelijkertijd ook schuil houdt in elk deel wat dit geheel opmaakt.
Je hoeft niet te geloven, daarmee doen we eigenlijk onrecht aan hetgeen wat we ervaren. Ik geloof niet dat er een boom staat naast mijn raam, ik weet dat die er staat, het is een feit. We kunnen uiteraard nog dieper ingaan op wat de boom is en wat wij zijn, wat onze ogen “zien” en wat er tussen ons en de boom zit. Mochten we dit toch gaan ondernemen, wat trouwens zeker aan te raden is, komen we wederom tot dezelfde conclusies. De boom is THE ALL, wij zijn THE ALL, de ruimte tussen ons twee in is THE ALL en dit alles bevindt zich in THE ALL, maar toch ervaren we het als losse aspecten.
Zoals we in de tafels kunnen ontdekken hebben wij de kracht gekregen om te creëren en als we het zesde principe van de Hermetische filosofie erbij pakken hebben we daar een belangrijke parameter voor ontvangen:
THE ALL heeft ons een heel mooi voorbeeld gegeven hoe je dient te creëren. Ik zie namelijk ontzettend veel liefde terug in alles wat mijn zintuigen kunnen waarnemen. De mensheid, bewust of aangeleerd, laat in dat aspect nog wel te wensen over. De creaties weerspiegelen niet echt meer de intentie van de Bron, de ware liefde is onttrokken uit het creatieve aspect. Zoals het 6de principe uitlegt, zal elke door ons gemaakte creatie, een effect hebben op ons gezamenlijke bestaan. Wat we hier dus heel simpel uit kunnen herleiden is dat wij onze eigen grootste vijand geworden zijn. We wijken af van het patroon, of misschien beter gezegd, wij wijken af van wie en wat we daadwerkelijk zijn en uiteindelijk wijken we af van de Bron.
We zijn slechts één keuze verwijderd van verandering, maar dat zal je toch echt zelf horen te gaan doen. Er is veel hulp te vinden, maar de keus is aan jou. Het zal je misschien niet verbazen, maar we maken eigelijk allemaal dezelfde keuzes als we de juiste maken.
Wat je zult gaan ervaren is dat je eigenlijk helemaal niet bewust aan het creëren bent. De meeste gedachtes die ten grondslag liggen aan hetgeen wat je creëert zijn niet van jou. Het zijn geen spontane, intuïtieve of voor gebrek aan een beter woord “originele” gedachtes. Er is een heel netwerk gebouwd, waarin wij opgesloten lijken te zitten. Dit netwerk heeft net als THE ALL, overal herkenningstekens geïmplementeerd. Dit artificiële netwerk heeft echter een heel ander doel en dat is jouw creatieve krachten te sturen. Door binnen te dringen in jouw wereld van oneindige mogelijkheden, je hersenen, en die mogelijkheden naar voren te laten komen die in lijn zijn met het artificiële netwerk, zal jij zonder dat je het doorhebt, al jouw creative krachten gebruiken voor doeleinden die niet in jouw en ons voordeel werken.
Daartegenover, buiten dit artificiële netwerk, is nog steeds het netwerk en de connectie met de Bron aanwezig. Dit netwerk werkt precies volgens dezelfde principes, daarom is het artificiële netwerk ook zo ingenieus. Echter is dit netwerk er niet op uit om jouw ergens van te beroven of je te sturen zonder dat je dat in de gaten hebt. Dit netwerk is, zoals we hebben kunnen zien in de tafels, gecreëerd om met ons samen te werken.
Lijkt net op het verhaal uit de Matrix hè? Laatst kwam iemand met een heel treffende opmerking: “ Er lijkt wel meer waarheid te zitten in films, dan in het nieuws”. Laten we daar maar mee afsluiten.
Het is tijd, tijd om anders te durven zijn, maar tegelijk ook hetzelfde. Het heft in eigen hand, zodat we er samen weer wat moois van kunnen gaan maken…
Inspriratie
- Boek: The Kyballion, Centenary Edition: Hermetic Philosophy