Natuur Update 11: 15-06-20 t/m 21-06-20

Algemeen

Het was een warme week, veel zonuren, maar daarbij ook wat buien. Dan zien we pas echt wat een groeizaam land we eigenlijk hebben. De gewassen vinden het heerlijk. Dit is ook wat ik dacht te kunnen gaan merken aan het zogenaamde Global warming verhaal. Als het echt warmer wordt, dan horen we hier in een soort van jungle te gaan leven in zeer korte tijd. Voor Nederlandse begrippen, of misschien wel alle NW Europese landen is de temperatuur hetgeen de groei bepaald. Het heeft nooit aan de hoeveelheid neerslag gelegen. Met gemiddeld 80 cm neerslag per jaar en de zogenaamde global warming, krijgen we een subtropisch regenwoud. Precies het tegenovergestelde is wat er opgemerkt wordt. We hebben er al eens eerder over geschreven, maar de boeren merken veranderingen in hun oogsten en wij zien zeer zeker de verschillen met voorgaande jaren. Wij kijken nu dwars door het bos heen, waar we in voorheen tegen een groene muur aankeken. Er lijkt dus eerder een afname te zijn van bladgroen dan een toename die je zou verwachten met een warmer klimaat en de hoeveelheid regen die wij normaliter krijgen. Deze week was daar een mooi voorbeeld van.

Enorme groeispurt van de gewassen, de struiken en de bomen. Onze weides zien er weer uit zoals je zou verwachten in deze tijd van het jaar en daar zijn we hartstikke blij mee. Er valt als het ware een last van onze schouders, wetende dat er ruim voldoende gewassen aanwezig zijn voor de dieren. Niet alleen de dieren waar wij direct mee samenwerken, maar ook alle wilde dieren. Het is leuk als het lekker warm is en ik kan best begrijpen dat voor diegene die niet op vakantie konden naar Zuid-Frankrijk het prettig was dat er een soortgelijk klimaat alhier te ervaren was. Wij wonen in Nederland of beter gezegd Holtland, onze natuur is niet gewend aan Zuid-Franse taferelen, daarom hebben wij andere gewassen en andere dieren dan in die landen waar het klimaat anders is dan de onze. Dat is juist zo mooi. Elk land is net weer een beetje anders, de omgeving en het plaatselijke klimaat zorgt voor een passend ecosysteem met andere planten, andere dieren en andere mensen. Daar kan ik echt van genieten. Ik wil gelukkige Fransen zien in Frankrijk en genieten van de lokale Franse natuur. Ook wil ik gelukkige Marokkanen zien in Marokko en genieten van al het natuurschoon aldaar. De natuur zorgt ervoor dat elke plek op de wereld iets fantastisch moois is en dat alle soorten inclusief de mens precies is aangepast aan dat stukje natuur in hun directe omgeving. Dit gaat verder dan alleen het fysieke, maar ook op het meta-fysieke vlak is er een verbintenis te onderkennen. 

Kortom, de echte hectiek van het vroege voorjaar is voorbij. De biggen hebben allemaal een mooi nieuw thuis gekregen. De kippen zijn dolblij met de insecten die zij kunnen vinden. Met de varkens gaat het eigenlijk altijd goed, maar met mooi hoog gras zijn zij extra tevreden. Nu beginnen we al langzaam weer na te denken over nieuwe schapen.

Migratie en gras/gewasgroei

Deze zondag zitten we precies drie weken in deze migratie. De beslissing om de gehele maand juni op 1 deel van de weide te blijven is nog steeds een goede geweest. De ligging ten opzichte van de zon zorgt ervoor dat de dieren niet blootgesteld worden aan de hoge UV straling. Voor dieren die haar hebben en in het voorjaar ruien is de zonne-intensiteit op sommige dagen echt te heftig. Op deze dagen wordt het ook mensen aangeraden om niet langer dan 20 min in de zon te zitten. Wij hebben de keuze, in die zin dat wij niet de weide op hoeven om gras te eten. De dieren hebben die keuze niet en daarom is het fijn dat er veel schaduw is waardoor hun huid niet kan verbranden.  

Het hoge gras laat zich goed platlopen door de varkens. Bij Greg Judy hebben wij geleerd om ervoor zorgen dat de dieren een bepaald deel van de gewassen plattrappen op de weide. Grof gezegd willen we:

• 30 % Grazen
• 50 % Plattrappen
• 20 % Laten staan

Waarom zou je dit doen? “Zo verspil je 70% van de totale hoeveelheid aan gewassen” is de vraag die dan vaak gesteld wordt. Om een antwoord te krijgen op deze vraag doen we wat we altijd horen te doen en dat is onszelf afvragen: “Wat doet de natuur?”. 

In de natuur leven de wilde grazers in kuddes. Waarom? Om zichzelf en dan voornamelijk de jongen te beschermen tegen de roofdieren. Wat gebeurt er met de gewassen als je een kudde, dicht opeengepakte grazers, op een weide zet? Juist, dan wordt het overgrote deel platgetrapt. Een klein deel (20%) wordt niet gegeten omdat deze gewassen (nu) niet op het menu staan en/of er uitwerpselen op liggen omdat de grazers er doorheen zijn gelopen. Er wordt ook wel gezegd dat grazers met 5 monden eten, vier poten en één mond. Alleen de sappige toppen worden vakkundig door de grazers van de gewassen geknaagd in een continue migrerend en mozaïek vormend proces. Er worden amper gewassen voor een tweede keer gegeten want elk nutriënt-rijk hapje telt. 

Het voordeel van de platgetrapte gewassen is dat de wormen nu de kans hebben om de geknakte en afgebroken grassen en gewassen te verorberen. We weten allemaal hoe belangrijk wormen zijn in het bodemvoedselweb. Zonder wormen komt er geen mooie zwarte aarde, die niet alleen op een fysiek vlak zorgt voor optimale nutriëntverdeling en opname, maar ook op een meta-fysiek vlak zorgt voor een perfecte “elektrische” geleiding van de bodem. Dan hebben we het niet over stroom natuurlijk, we hebben het dan over de subtiele, maar enorm krachtige energieën van de natuur. Onze Europese voorouders noemden deze krachten VRIL. Onze voorouders uit het verre oosten noemden het CHI en onze voorouders uit de Indusvallei noemden het PRANA. Allemaal woorden voor één en hetzelfde. 

De gewassen die blijven staan zorgen voor habitats voor grond nestelende vogels. Die kunnen zich prachtig mooi verschuilen in de nog staande graspollen. Ook zijn de uitstekende sprieten een startbaan voor vliegende insecten zoals de mestkever en het lieveheersbeestje. Heel erg leuk om te zien hoe zo een paars kevertje in een grasspriet probeert te klimmen. Na veel geklungel komt hij of zij dan toch op het hoogste puntje uit, spreid de vleugels en vliegt de ‘geur’ van verse uitwerpselen achterna. 

Het is een perfect op elkaar afgestemd systeem. Ik niet anders zeggen dan dat ik me daar erg mee verbonden voel. Hoe meer ik leer van elk afzonderlijk deel, hoe completer het beeld van het geheel wordt. Ik ben nu op het punt dat ik echt vol verwondering naar de natuur kijk en mezelf oprecht bevoorrecht voel dat ik deze pracht en praal mag snappen en op waarde kan schatten. Het was daar al die tijd al, een wereld van perfectie, waar iedereen gelijk is, iedereen samenwerkt om er nog weer wat fijners van te maken. Jaar in en jaar uit wordt de omgeving weer sterker, gezonder en mooier. Ik kan nog steeds niet begrijpen dat we dit op de eerste plaats vergeten lijken te zijn en op de tweede plaats er zo een bende van hebben gemaakt. Voor wat? Voor geld? Voor aanzien? Ik snap best dat als je de mens bij de natuur weghaalt dat op den duur de kloof zo diep is, dat je je niet meer beseft wat voor een schade je (onbewust) aanricht. We weten allemaal dat onbewust onbekwaam net zo schadelijk is als bewust onbekwaam oftewel willens en wetens.

Het feit dat we onze wilskracht inzetten, in combinatie met de onwetenheid waar de meesten van ons nu in verkeren, zorgt voor het overgrote deel van de ellende op de wereld. Dat wil niet zeggen dat de mensen achter de schermen deze status quo niet bedacht en in werking gezet hebben. Ook zijn er geen indicatoren dat zij deze status quo willen opgeven en de rest van de mensheid de status van Bewust Bekwaam willen laten bereiken. Dat zullen we toch echt zelf horen te gaan doen en ik kan je vertellen, het is nog leuk ook! Daarbij is er geen enkel excuus meer om het niet te willen doen. Alle informatie die je nodig hebt zit verborgen in dat rechthoekige ding in je broekzak of op tafel. Alle kennis is er om Bewust Bekwaam te worden. Niet voor jouw rol op de werkvloer van een bedrijf, maar jouw rol op de werkvloer van het leven. Twee hele aparte werelden en wij hebben een hele duidelijke keuze gemaakt op welke werkvloer wij ons willen begeven. 

De flora  

• 

• 

Ik weet niet zo goed of we deze soort tot de flora kunnen rekenen. Zelfs de wetenschap weet eigenlijk heel weinig over de wereld van de schimmels en paddenstoelen. De laatste jaren komt daar verandering in en dan zeker via het werk van Dr. Elaine Ingham die veel onderzoek heeft gedaan naar schimmels. Mede door haar weten we dat schimmels een bijzondere rol spelen in het bodemvoedselweb. Wederom niet alleen voor de nutriënten maar zeer zeker ook voor het communicatienetwerk van de planten en bomen. Ook wel het “Wood Wide Web genoemd”. We kunnen het een beetje vergelijken met het verhaal verteld in de Hollywood film Avatar. Waar de wezens aldaar in contact konden komen met het enorme netwerk die de plantenwereld verbind met elkaar. Deze film bevat veel meer informatie dan alleen dit voorval, maar de rest mag je zelf gaan opzoeken en ontdekken.

Schimmels zorgen met hun schimmeldraden voor enorme netwerken die over honderden kilometers met elkaar verbonden zijn. Alleen al dit feit laat je toch heel anders nadenken en misschien wel even twijfelen voordat je een schep of ploeg in de grond zet. Wederom zien we hier weer het onbewust-onbekwaam verhaal naar boven komen. Door ons te distantiëren van de natuur, de plek waar elke cel van ons lichaam haar oorsprong kent en haar dagelijkse voeding vandaan haalt, ontstaat er een dusdanige  informatie kloof waardoor we onbewust veel schade kunnen toebrengen aan een wereld die we niet begrijpen. Dit netwerk van schimmels is het netwerk waarmee bossen over het hele Europese continent met elkaar in verbinding staan. Ook weides bevatten schimmels waardoor zij eveneens kunnen “chatten” op het netwerk van de natuur. Waarom zouden wij dit kapot willen maken? Waarom willen we niet begrijpen hoe dit werkt en onderzoeken of wij daar niet mee in verbinding kunnen komen?

Er is echter een heel ander plan gaande. Steeds heftigere, niet natuurlijke draadloze netwerken installeren waar meer ellende mee wordt gecreëerd dan goede dingen voor mens, plant en dier. Heb je wel eens bladluizen zien trillen onder een microscoop die zijn blootgesteld aan de gepulseerde frequenties van een WiFi router? Deze beestje kunnen zich nog amper bewegen, want elke zoveel secondes komt er een schokgolf voorbij waardoor de beestjes van hun normale route afdwalen. Echt lieve mensen, het pad waar wij op zitten maakt meer kapot dan we liefhebben. Helaas zijn nu nog teveel medemensen in de ban van de ring. In een hypnotische staat van zijn waarin we maar blijven herhalen tegen onszelf en onze medemensen dat wat we doen niet schadelijk is. Dit is een uiterst gevaarlijke situatie. Een situatie waarbij een diersoort dusdanig psychologisch is geïndoctrineerd door de industrie, dat zij geloven dat de techniek die wordt gebruikt gezond is en zelfs de meest duidelijke gevallen waarin blijkt dat dit niet zo is aan de kant schuiven als fabeltjes en complotten.

Lieve mensen er zijn geen complotten er zijn enkel “complannen”. Plannen die niet goed zijn voor het gros van de bewoners van deze wereld, maar enkel voor een select clubje die we eigenlijk niet eens meer menselijk kunnen noemen. Wat ons onderscheidt van dit selecte clubje is dat wij ons kunnen verplaatsen in het leven van een ander. Of dit nu een boom, een schaap of een ander mens is. Het zijn allemaal levende wezens die misschien niet dezelfde door de creator verkregen krachten en machten hebben, maar toch allemaal een overeenkomstige basis hebben. Deze basis is de natuur en de wetenschap dat we allemaal één zijn. Elke boom die wordt gekapt, elke koe die wordt geslacht en elk mens ongeacht kleur, geur of smaak die wordt benadeeld, hoort een natuurlijke emotionele reactie teweeg te brengen in ons. Dit is empathie. Als er één bewust wezen, (en ik herhaal het weer) plant, dier of mens ergens van te lijden heeft, horen wij daar iets van te voelen.  

Zo voelden wij dat ook met het oprapen van een ogenschijnlijk losliggende tak. De tak bleek het huis te zijn van een stinkzwam die zich nog aan het ontwikkelen was tot het fallus-achtige vormsel dat we in de linkerfoto kunnen zien. We hebben de tak na de foto weer snel teruggelegd op de plek waar die vandaan kwam zodat dit bijzonder uitziende paddenstoelen-ei alsnog kon gaan uitkomen. We wisten dat de stinkzwammen uit waren gekomen. De regens hebben niet alleen bij de gewassen voor een boost gezorgd, maar ook voor de schimmels. Op het moment dat we het bos in lopen, ruiken we al dat de stinkzwammen zijn opgekomen. Persoonlijk vind ik de stinkzwam niet echt stinken, eerder een bijzondere geur die je nergens anders kan ruiken. Een echte bosgeur. Het bijzondere van de stinkzwammen is dat zij in één nacht kunnen groeien tot de versie die we links op de foto kunnen zien. Schimmels staan erom bekend dat zij enorme groeikracht hebben en dat is inderdaad wat wij ook ervaren.  

De bramen beginnen te bloeien met een prachtig geometrisch patroon. Ik vraag me altijd af hoe dit alles bedacht is. Vaak zien we vijf bloemblaadjes, wat toch ergens voor dient te staan lijkt me. Als zoveel soorten planten bloeien met vijf bloemblaadjes dan zal er toch meer achter zitten dan enkel toeval. Ook de architectuur van het binnenste van de bloem is een kunstwerk te noemen. Een complex ontwerp waarbij kosten nog moeite is gespaard om er iets moois van te maken. Niet alleen mooi, maar ook nog functioneel. Ik snap best hoe onze voorouders in het leven stonden, geïnspireerd door de natuur en haar vermogen om het schone te combineren met het nuttige, en de natuur hebben gebruikt in hun eigen creaties. Wat een mooie gebouwen zijn er in het verleden gebouwd, en nu? Blokkendozen, waar het enige wat die woonwijken nog siert zijn de beperkte stukjes (aangeplante ) natuur. Is het echt te veel gevraagd, echt te veel moeite om iets te maken wat klopt. Een synergie tussen landschap, natuur en onze creaties?

Het is weer tijd voor de oude Geomantiek om eer en lof te krijgen. Ons leven in te richten met mooie en nuttige dingen die ons complimenteren. Als een plantje dat kan, kunnen wij dat zeker. Ook is het bewijs dat wij dat ooit deden overal op de wereld te vinden. Zoals Baalbek in Libanon waar een stenen fundering ligt die wij met alle Mammoet kranen ed. van vandaag de dag niet kunnen verplaatsten, laat staan namaken. Hoe kan het toch dat wij dit niet meer kunnen maken? Hoe kan het dat wij in blokjes willen wonen? Hoe kan het dat wij deze blokjes schilderen in wit, grijs, zwart en en rood? Helemaal hip, maar natuur onwaardig. Waar zijn de mannen en vrouwen die nog de prachtige oude boerderijen kunnen bouwen? Waar zijn de mannen en vrouwen die prachtige kathedraals kunnen bouwen? Ze zijn er zeker nog, maar hun hoofden zijn volgepompt met negatieve gedachten en korte termijn successen. Laat het varen zeg ik, weg met deze onzin en laten we er weer iets moois van gaan maken! Niet alleen voor onszelf, maar voor al onze medebewoners. 

De dieren waar wij mee samenwerken

• 

• 

Hoe log ze dan ook mogen zijn, de varkens zijn niet heel makkelijk op de foto te krijgen. Zeker niet als er druk gegraasd wordt. Dit is Bolle, één van de eerste varkens die we introduceerde op het stuk natuur waarmee we samenwerken. Samen met zijn zusje hebben ze een eigen weide. Bolle is gecastreerd (borg) dus hij kan niet met zijn zusje paren. Bolle is een Kune-Kune, maar dat weet hij natuurlijk zelf niet. Hij is gewoon wie hij is en daar zijn we hartstikke blij mee. Bolle is onze beste grazer en ondanks dat varkens geen maagsysteem hebben zoals schapen en koeien, kan Bolle aardig wat grazen zonder daar een nutriënt beperking aan over te houden.

Ons gebied is omringd door bossages met voornamelijk eiken. Dat is de reden waarom wij gekozen hebben om varkens te introduceren. De wilde varkens zijn er niet meer vanwege wildroosters, dus dan is het een logische keuze om te kiezen voor een soort dat hier van nature graag zit. Het overgrote deel van het jaar zijn de varkens op de weide met kleine strookjes bos. In het late najaar, als de eikels vallen, dan is het hele bos van hen en zie je ze amper nog. De hele dag met de snuit in de bladerlaag om zoveel mogelijk eikels te vinden. Daarvan zijn zij ook afhankelijk voor hun winter vetreserve om zo de maanden door te komen die minder overvloedig zijn. 

De wilde dieren waar wij mee samenwerken  

• 

• 

We hebben kunnen verifiëren dat het verhaal rondom het winterkoninkje klopt. Hij maakt inderdaad meerdere nesten en probeert daar de vrouwtjes naar toe te lokken. We hebben er drie gevonden waarvan twee echt heel goed verstopt zaten in de hulst. Deze nesten bevinden zich in de straal van 10 meter en allen zijn kunstwerken op zich. Prachtig mooie holletjes van mos en wat blaadjes ter camouflage. Bij twee van de drie nestjes hebben we ook een vrouwtje in en uit zien vliegen dus dat beloofd wat. Het verhaal vertelt verder dat het winterkoninkje, als hij het zat is, zijn vrouwtjes letterlijk de deur uitzet en het nest uitjaagt. Eerst maar eens baby winterkoninkjes en dan zullen we wel eens zien of hij echt zo stoer is zoals het verhaal verteld. 

Niet natuurlijke invloeden 

Vorige week heb ik uitgelegd hoe wij het sprayen van onze gezamenlijke atmosfeer met chemicaliën bijhouden. Elke dag observeren we meerdere malen het luchtruim om zo gedurende de dag een goede indruk te krijgen of er iets aan de hand is ja of de nee. Het resultaat, een V voor vrij, een B voor bewolkt en geen chemtrails kunnen waarnemen, of een C voor duidelijke chemtrailsporen. Uiteindelijk komt deze informatie in onze graaskaart onder het kopje “weer”. 

In dit kopje wordt naast chemtrails ook de neerslag bijgehouden en we weten middels van de honderden beschikbare patenten dat de chemtrails, zoals ze zijn gaan heten, op de eerste plaats zijn ontworpen als een wapensysteem. Dit wapensysteem was en is erop gericht om, zoals dat in militair jargon zo mooi heet, “Full Spectrum Dominance” te verkrijgen. Op alle fronten dominerend en welk wapen werkt beter dan het weer zelf? Dit wapen werkt een beetje zoals de legers van vroeger kastelen omsingelden en gewoonweg wachtten tot de voedselvoorraad op was en de ingesloten vijand vanzelf naar buiten kwam. In de 20ste en 21ste eeuw kan dit door het weer te manipuleren. Net zoals dit het geval was in Syrië. Eerst drie jaar op rij de oogsten laten mislukken om het land te destabiliseren en vervolgens middenin de crisis een campagne lanceren om het land binnen te vallen. Heel slim en heel effectief, dat scheelt een hoop tegenstand op voorhand.  

Uiteindelijk verkrijgen we deze code achtige voorstelling als we de chemtraildata vanuit het kopje “Weer” in een grafiek zetten. De hoge staafjes zijn positief onderkende chemtrails, de halve staafjes geven aan dat er teveel bewolking was en daar waar niets staat, geven de dagen weer waar er overduidelijk niets te zien was in onze lucht. Ook op die dagen zien we vliegtuigen, maar dan zonder sporen erachter en soms met een klein spoortje. Op de dagen dat het te bewolkt was om de chemtrails te zien, bekijk ik satelliet beelden. Ik heb zojuist voor de maand juni alle dagen nagelopen om te kunnen zien welke dagen er toch gesprayd werd zonder dat ik het kon zien.  

Uiteindelijk is het doel om met al deze informatie patronen te gaan herkennen en daarmee een hoop vragen voor onszelf en hopelijk voor anderen te kunnen gaan beantwoorden. Vragen zoals:

• Wordt er enkel gesproeid als er geen wolken zijn? Dit is namelijk het marketing verhaal waarmee ze geo-engineering verkopen. Oftewel SAR of Solar Radiation Managment. Het creëren van een schild tussen ons en de zon zodat de aarde niet meer kan opwarmen door het tegenhouden van het zonlicht…?
• Als er op dagen wordt gesproeid waarin het bewolkt is, waarom is dit dan? Gaat dit om het tegenhouden danwel verhogen van de neerslag? Dit is waar het wapensysteem tenslotte voor is ontwikkeld. 
• Wordt er vaak gesprayd voordat het gaat regenen? Een manier om een hoop neerslag te laten vallen voordat het de kust bereikt. Of om de wolken in zijn/haar geheel te laten verdampen. 
• Hoeveel wordt er gesprayd in de periodes die we als droogte kunnen onderkennen? Dit is de voornaamste reden waarom wij deze data bijhouden. Droogtes creëren is namelijk een peulenschil met deze techniek. We willen kunnen onderkennen wanneer dit gebeurt zodat we tijdig kunnen anticiperen voor wat betreft onze aanpak voor het land, onze dieren en natuurlijk het wild. Hebben de herten wel genoeg eten en drinken? Daar willen we graag goed op voorbereid zijn. We doen niet wat we doen enkel voor onze eigen dieren, we doen het voor alle dieren en zij hebben geen mogelijkheid zich te weren tegen artificieel gecreëerd weer. 

We weten dat er een campagne gaande is om de boeren van hun land te krijgen. Dit wordt op allerlei verschillende manieren aangelopen en de ene manier is nog viezer en achterbakser dan de andere. Het is niet voor niets dat we al drie jaar op rij zulk “raar” weer hebben wat helemaal niets te maken heeft met Global Warming of iets dergelijks. Het kan in ieder geval duidelijk worden aan de hand van observaties dat er een duidelijke agenda is om de regen te stoppen, koudeperiodes te creëren en zeer zeker ook intense hitte te creëren. De techniek is daar en we weten inmiddels dat de mensen die deze techniek in handen hebben niet de beste psychologische eigenschappen bezitten. Een beetje hetzelfde verhaal omtrent de pedofielen die zwemleraar worden, lijkt me niet erg handig. Onze voorouders wisten heel goed dat je de kat niet op het spek moest binden. We leven nu in een tijd dat de kat is losgelaten in een varkensslachthuis. 

Ik weet dat de waarheid altijd te vinden is. Ergens in al deze poeha, bangmakerijen en dergelijke is de waarheid verstopt. Rustig blijven en mezelf niet af laten leiden door deze onzin, hoe dichtbij het ook komt, geeft mij de mogelijkheid om mijn ogen op de waarheid te houden. Dat wil niet zeggen dat ik er al ben, meer elk deel van mijn lichaam staat aan en is getuned om de waarheid te vinden. Ik kom erachter, hoe dan ook, al is het het laatste wat ik doe. 

De chemtrail dagen waren alle dagen behalve zaterdag en zondag. 

Afsluitende gedachte 

We gingen een tijdje terug naar Duitsland om daar bij twee van onze biggen te kijken en hoe zij het hadden bij hun nieuwe eigenaren. We proberen dit jaar bij alle nieuwe adresjes te gaan kijken omdat we het fijn vinden zeker te weten dat alle liefde en aandacht die wij in het gehele proces hebben gestopt wordt overgenomen door de nieuwe eigenaren. Persoonlijk heb ik niet zoveel met autorijden. Ik heb eigenlijk helmaal niets met auto’s. Gelukkig Gelbrig wel en zij vindt het dan ook niet erg om soms flinke stukken te rijden. Ik kan dan lekker filosoferen met de wetenschap dat zij niet weg kan lopen of net doet alsof ze mijn verhaal volgt. Grapje natuurlijk. 

Deze rit bracht ons langs de oude grensposten van ons land. Het was nog één seconde spannend want wie weet wat we daar aan zouden kunnen treffen als gevolg van die idiote maatregelen. Helemaal niets gelukkig en daar waren we best wel blij om, want anders hadden we via geitenpaadjes de grens over dienen te gaan. Deze situatie startte een gedachtenspoor op in mijn hoofd. Hoe zat dat eigenlijk in de oorlog? Was onze grens toen helemaal afgesloten? Dat is een aardig stuk en het meeste gaat dwars door de wouden van het oosten van ons land heen. Was dat helemaal vol gehangen met concertina’s of prikkeldraad om te zorgen dat niemand de grens kon passeren? Weten we überhaupt wel waar de grens precies ligt? Op een 1:250.000 kaart lijkt er misschien een duidelijke lijn te staan, maar als je eens goed inzoomt is er helemaal geen duidelijke lijn zichtbaar. Het is uiteindelijk ook maar een streepje op een kaart en in het echt is die grens helemaal niet zo duidelijk. Op de plekken waar grote wegen, steden of dorpen zich in het grensgebied bevinden, is het aardig duidelijk wat Nederland en wat Duitsland is. Echter op 90% van het gehele grensgebied is het helemaal niet duidelijk waar die grens nu precies is.

Het lijkt me dan ook onmogelijk om in een oorlogssituatie (Corona) de complete grens af te sluiten. Natuurlijk zijn er duizend en één manieren om de grens over te steken. Dat zal niet altijd lukken met een auto of iets dergelijks, maar te voet ben je zo het land in en uit. Als dit concept van grenzen al zo vaag is, wat dan van de oorlog zelf? Hoeveel mensen hebben daadwerkelijk de oorlog meegemaakt? Hoeveel mensen hebben daadwerkelijk Duitsers gezien? Toendertijd was er nog geen televisie, de meeste mensen hadden niet eens een goed werkende radio. Hoe kun je dan in hemelsnaam weten dat er oorlog was? Hoe kon je weten, als je dan toch wat tanks voorbij zag rijden, het niet gewoon Nederlandse tanks waren? Tegenwoordig weten mensen ook niet een Nederlands pantservoertuig te onderscheiden van laat we zeggen een Duitse. Sterker nog, de tanks die Nederland tot voor kort had waren identiek aan die van Duitsland (voor de leek). Er zijn serieus veel plekken in Nederland geweest waar echt is gevochten, dat staat buiten kijf, maar hoeveel procent is dat van de totale oppervlakte? Ik kan best begrijpen, zeker omdat we nu wederom in een oorlogssituatie zitten, dat er uiteindelijk wat te merken valt van de situatie die er zich voordoet.

Toendertijd waren mensen ook afhankelijk van de economie. In de oorlogstijd kreeg de economie ook een klap waardoor iedereen, of je nu daadwerkelijk echt last had van het oorlogsgeweld of niet, toch te maken met de daaruit voortvloeiende beperkingen. De beperkingen waren net als nu in de huidige (oorlogs) situatie het meest voelbaar voor diegene die in het westen van het land wonen. Het was niet voor niets dat in de winter van ’44 de westerlingen hun kinderen naar het oosten stuurden om aan eten te komen omdat de mensen in het westen vele malen meer afhankelijk waren van de winkels. Lege winkels als gevolg van de oorlog betekende voor hun geen eten. De boeren hadden voldoende eten en daardoor veel minder last van de oorlog, als zij het überhaupt al fysiek meemaakten. 

Als de grenzen niet compleet waren afgesloten (wat naar mijn mening helemaal niet haalbaar is en was) en er wellicht een meerderheid van de bevolking helemaal niets serieus heeft meegekregen van de oorlog, in hoeverre was er dan echt een oorlog? Ik denk dat het, net zoals nu, voor het grootste deel een politieke oorlog is. Waar zit en zat de politiek? In het westen. Waar zitten/zaten de Nederlanders die nu en toen het meest te lijden hebben/hadden van deze politieke oorlog? In het westen. 

Ik wil niet zeggen dat het probleem in het westen zit, maar als we onze eigen geschiedenis eens goed onder de loep nemen, kunnen we duidelijk zien dat er wel degelijk heel veel problemen uit het westen voortkomen. Waarom is het westen dan het doelwit en niet het totale land? Ik denk dat het te maken heeft met de locatie vanwaaruit regelgeving opgelegd kan worden. Als er genoeg mensen in het westen in een vervelende situatie worden gebracht, zullen zij via regelgeving ervoor zorgen dat hun situatie verbetert. Deze regels zullen uiteindelijk voor het hele land gelden en voortvloeiende daaruit worden de mensen die eigenlijk nooit echt last hebben gehad van iets, toch beperkt door de regels die elders zijn opgesteld. 

Om het hele land te veranderen hoef je niet persé het hele land in een crisis te laten zitten. Je hoeft het enkel te doen op de plek waar de meeste macht zit. Ook is het super makkelijk om de mensen in het westen op de kast te krijgen. Zij zijn nu nog veel meer als toen (1944) afhankelijk van het “systeem”. Als je niet meer de straat op mag/kan door een avondklok in de oorlog en nu een lockdown mechanisme, dan zal het niet lang duren voordat de muren steeds meer op je af gaan komen. Ook is het veel makkelijker om het idee te geven dat er serieuze oorlog is. Eigenlijk is een stad net een filmset. Gooi er een paar bommen op, scheur met wat tanks door de straten en honderdduizenden mensen maken mee wat oorlog is. Het kan zomaar zo zijn dat het overgrote deel van het land niets meemaakt van dit geweld, maar zoals eerder besproken is dat helemaal niet nodig. 

Eenmaal aangekomen op de plaats van bestemming hield het gedachtenspoor op. Ik zie heel veel parallellen tussen de huidige situatie en de situatie van toen. Ik heb de oorlog niet bewust meegemaakt, maar dat hoeft ook niet om eens logisch na te denken wat voor scenario zich heeft afgespeeld. Net zoals het hermetische principe “as above, so below” waarmee wordt uitgelegd dat je door het ene principe te kennen een andere vaak groter principe kunt begrijpen. De huidige situatie geeft mij een inkijkje in de gebeurtenissen van toen en dat maakt het helderder hoe dit soort scenario’s worden ingezet om grote veranderingen door te voeren.